Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου 2009

Ένα e-mail.....

Έλαβα από μία πολύ αγαπημένη φίλη λοιπόν το παρακάτω mail:

" *Sent:* Sunday, February 22, 2009 3:53 PM
Subject:* Fw: Πώς γίνεσαι καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών !!

AMA DEN SE LENE *********, XESE MESA,.....

"Κύριε Πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών απαντήστε.

Στο τμήμα ************* του Πανεπιστημίου ****** κοσμήτωρας είναι η ******* *********, καθηγητής ο *********. Από κει και πέρα παρακολουθήστε την πορεία της οικογένειας:

Η κόρη********** έλαβε διδακτορικό τον Αύγουστο του 2004 από τον πατέρα της ************ τότε Πρόεδρο του Τμήματος που ήταν επιβλέπων του διδακτορικού της, έχοντας αποτύχει στις προσπάθειές της για διδακτορικό στη Νομική Αθηνών και στη Νομική Θράκης. Σε λίγους μήνες εκλέγεται... κατ΄ ευθείαν επίκουρη καθηγήτρια, παρακάμπτοντας το νόμο που απαιτεί κάποια χρόνια διδασκαλίας σε ΑΕΙ μετά την απόκτηση του διδακτορικού. Χαρακτηρίστηκε διεθνούς κύρους επιστήμων!!! και άκουσον άκουσον μέσα σε τρία χρόνια το 2008 σε ηλικία 35 ετών γίνεται τακτική ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ!!!, παρακάμπτοντας πάλι το νόμο.

Στη συνέχεια ο γαμπρός ********* και σύζυγος της ************ εκλέγεται επίκουρος καθηγητής στο ίδιο Τμήμα. Ο αδελφός του γαμπρού *************** ετοιμάζεται και αυτός για άλλη θέση στο ίδιοΤμήμα.

Η άλλη κόρη του *******, ***********, ετοιμάζεται και αυτή για τη
Σχολή και πήρε θέμα διδακτορικού με επιβλέπουσα την αδελφή της, ***********.

Ο άλλος γιός ***********, ***********, πτυχιούχος Παιδαγωγικής Ακαδημίας, δάσκαλος στην Κύπρο, χωρίς πτυχίο Θεολογίας και χωρίς μάστερ που είναι απαραίτητο, γίνεται και αυτός υποψήφιος διδάκτωρ και στην επιβλέπουσα επιτροπή ορίζεται πάλι ο καθηγητής **********.

Κύριε Πρύτανη τι έχετε να πείτε στους φοιτητές που αξίζουν και αγωνίζονται
τίμια αλλά δεν έχουν το προνόμιο να είναι παιδιά καθηγητών;

Τι έχετε να πείτε στους χιλιάδες αδιόριστους εκπαιδευτικούς;

Γιατί συμφωνείτε με την προκλητική συμπεριφορά της οικογένειας **********;
"

Λαμβάνω συχνά διάφορα ενημερωτικά mail με θέματα που αφορούν την επικαιρότητα και έχω την κακή συνήθεια να τα σχολιάζω στέλνοντας την απάντηση μου σε όλους, ευελπιστώντας σε ένα δημιουργικό διάλογο. Στη συγκεκριμένη περίπτωση ένιωσα την ανάγκη να απαντήσω αυτό:

"******** μου καταρχήν σε ευχαριστώ για την πληροφόρηση.

Σίγουρα όλοι όσοι διαβάσαμε το email σου θα αισθανθήκαμε λαλάκες που προσπαθούμε να ανελιχτούμε στις κοινωνικές βαθμίδες χρησιμοποιώνας μόνο ένα κομμάτι ξύλου με έναν τύπο πάνω. Είμαι δε σίγουρος ότι αυτή η περίπτωση (δεν είναι μόνη μία και έχει δημοσιευτεί και μια άλλη που αφορά την ******* και φυσικά θα υπάρχουν μυριάδες ακόμη) θα μας έκανε αρχικά να αισθανθούμε οργή για το περιστατικό και μετά θα ενεργοποίησε το συναίσθημα του φθόνου που δεν είμαστε η **********. Και φυσικά θα σπεύσουμε στις επόμενες εκλογές να ψηφίσουμε τους ίδιους λαλάκες που διατηρούν αυτή τη σαπίλα εδώ και χρόνια.

Τα βλέπω πολύ απλά τα πράγματα.

Όλα εξαρτώνται από εμάς.

Ή ανατρέπουμε το σύστημα που διατηρεί τους/τις ********** αυτού του κόσμου ή γινόμαστε και εμείς.........********* στον τομέα μας.

Επιλέγουμε ανάμεσα στον δρόμο της κάθαρσης ή τον δρόμο τη ντροπής (κάποιοι το ονόμασαν και επιβίωση και ίσως να έχουν δίκιο).

Παρά τα θρυλούμενα έχουμε ακόμη δύναμη. Απλά δεν τη χρησιμοποιούμε.

Τις καλημέρες μου σε όλα τα παιδιά και συγνώμη για την παρέμβαση μου.

Πάντα φιλικά,

********
"

Ζητώ συγνώμη για την προσβολή από τους αστερίσκους.

Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2009

Είναι παρθένα……



Διαβάζω σήμερα από το news247.gr:

Άγνωστος πέταξε χειροβομβίδα, λίγο πριν τις 11.00 χθες το βράδυ, στο στέκι μεταναστών που στεγάζεται στον ίδιο χώρο με το "Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα" στην οδό Τσαμαδού 13 στα Εξάρχεια.

Την ώρα εκείνη στο στέκι βρίσκονταν πολλά άτομα γιατί συνεδρίαζε ο σύνδεσμος αντιρρησιών συνείδησης, αλλά και στα υπόλοιπα γραφεία υπήρχαν διάφορα άτομα.
Η χειροβομβίδα χτύπησε στο παράθυρο, αλλά δεν πέρασε στο εσωτερικό του δωματίου καθώς υπήρχαν διπλά τζάμια. Έσπασε μόνο το εξωτερικό τζάμι, έπεσε στο πεζοδρόμιο όπου και εξερράγη.

Από τα θραύσματα προκλήθηκαν ζημιές σε τζάμι των γραφείων του στεκιού και του δικτύου καθώς και σε μια πολυκατοικία και μια καφετέρια που βρίσκονται ακριβώς απέναντι.

Αυτόπτες μάρτυρες καταγγέλλουν ότι είδαν ένα άτομο με ξυρισμένο κεφάλι να απομακρύνεται αμέσως μετά την έκρηξη προς τη Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Για την υπόθεση γίνεται έρευνα και προανάκριση από την κρατική ασφάλεια.


……και μου έρχεται στο μυαλό το εξής σύνθημα:

-Είναι παρθένα;
-Είναι!
-Είναι παρθένα;
-Είναι!
-(ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ) Είναι παρθένα, του Φασίστα η χτένα, είναι παρθεεεένα, οεο είναι παρθεεεεένααααα...

Υ.Γ. Παραλλαγές του εν λόγω συνθήματος (π.χ. "Είναι άνεργος, είναι άνεργος, του φασίστα ο κουρέας " ή ακόμα καλύτερα, "Φασίστα, φασίστα, κάντα πιστολάκι") …….κλπ είναι ευπρόσδεκτα).

Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2009

Αποδράστε και εσείς............



....με κινηματογραφικό στυλ. :-))

Χορηγός η Ελληνική Αστυνομία και η Ελληνική Δικαιοσύνη.

Μόνο κάτι φουκαράδες μετανάστες ξέρουν να "ξεβρακώνουν", όπως και να χτυπούν φοιτητές, μαθητές, εργάτες, αγρότες, συνταξιούχους και λοιπά κοινωνικά στρώματα. Η δε δικαιοσύνη ξέρει μόνο να φυλακίζει 35χρονες και να αφήνει τα μεγάλα "ψάρια" έξω.

ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΜΑΣ.

ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΚΑΟΣΥΝΗ ΜΑΣ.

Πάνω από όλα όμως:

ΖΗΤΩ Η INTERJET. ;-)

Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2009

“Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού εστί ”

Ψες “έπρεπε” να παρευρεθώ σε μια συνεστίαση από αυτές που γνωρίζεις ντεμέκ (Λευκή, καλά δεν το λέω?) επιφανειακούς, τύπους (οι φελλοί που λέγαμε), να γελάσω με τα κρύα αστεία τους, να συμφωνήσω με τις γελοίες απόψεις τους (κατά τη γνώμη μου, μπορεί να είμαι εγώ ο γελοίος) κλπ κλπ. Είμαι σίγουρος ότι κάποιοι από εσάς “αναγκαστήκατε” κάποια στιγμή στην ζωή σας να υποστείτε το συγκεκριμένο μαρτύριο που μπορεί να συγκριθεί μόνο με τις μεγάλες οικογενειακές συγκεντρώσεις.



Στην υπέροχη αυτή βραδιά, είχα την “τιμή” να συναντήσω ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα Νεοέλληνα με παιδεία Λιακόπουλου που ξεκίναγε την πρόταση του ΠΑΝΤΑ με τα εξής λόγια: "Φιλαράκι έχεις λάθος.....άκου με εμένα που ξέρω". Έμαθα λοιπόν από αυτόν ότι ο πόλεμος είναι αναγκαίος, ότι ένα αρσενικό παιδί από την ηλικία των δέκα, είναι άντρας πολεμιστής σύμφωνα με τους Σπαρτιάτες, πολλά αρχαία ρητά με μιλιταριστική πάντα χροιά και άλλα πολλά που με ανάγκαζαν να ρωτάω συνεχώς την “παρέα” μου: "Να τον βρίσω αρχαία ελληνικά?" και λαμβάνοντας συνεχώς αρνητικές απαντήσεις σε άπταιστα νεοελληνικά. Ο “τύπος”, ήταν επίσης περήφανος για την ικανότητα του από τη μια να τρώει 12 σουβλάκια στην καθισιά του και από την άλλη να μειώνει το βάρος του κατά 30 κιλά μέσα σε ένα μήνα. Εδώ το είχα το "Παν Μέτρο Άριστον" ή "Βλακεία* Μήτηρ Πάσης Κακίας" αλλά σεβάστηκα τον χώρο (Ταβέρνα ψευτολαϊκοπολυτελείας στα Β.Π.) και τα πρόσωπα (σκυλιά με φωνή κορμάρα = άλλο δράμα και αυτό).


Τράπηκα σε φυγή γύρω στις μία μετά τα μεσάνυχτα πάνω στο “τσακίρ” κέφι σκεφτόμενος:

Ό γέγονε, γέγονε” ή “Ενός κακού μύρια έπονται”?


Και σαν απάντηση λάμβανα από τον εαυτό μου:

Ιδού η Ρόδος, Ιδού και το πήδημα” αλλά και “Ανέχου και απέχου



* Το ξέρω αργία είναι, αλλά δεν θα καταλάβαινε τη διαφορά γιατί δεν το είπαν στη Χολιγουντιανή ταινία «300».

** Τύφλα να’χει ο «μπουλούκος».

*** Οι εικόνες είναι από τα comics:

Οι Κωμωδίες του Αριστοφάνη” σε κόμικς.
300” του Frank Miller (comic)
Σκέφτομαι και ας μην υπάρχω” του Αρκά.

**** φυσικά και αναφέρομαι στη συγκέντρωση της Παρασκευής και ουχί του Σαββάτου όπου πέρασα υπέροχα με τα "συντρόφια", παλιά και νέα.

***** Γεια σου βρε Κορίνα SSίνα μου εσύ. Είσαι απίθανη :-))

****** Η Λευκή μας κάνει θαυμάσια παρέα κάθε Σάββατο 20.00-22.00 και κάθε Δευτέρα 22.00-01.00 από το http://www.moodradio.net. Να την ακούτε. ;-)

Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2009

Φελλοί


Ο φελλός χρησιμοποιείται για να σφραγίσει τα μπουκάλια κρασιού επειδή η δομή του το καθιστά ελαφρύ, ελαστικό και αδιαπέραστο από τα περισσότερα υγρά και αέρια και με αυτόν τον τρόπο διατηρείται η ποιότητα του κρασιού αναλλοίωτη. Οι φελλοί παράγονται χρησιμοποιώντας το φλοιό των δέντρων φελλού (ένας τύπος βαλανιδιάς, Quercus suber ) που ευδοκιμούν στη νοτιοδυτική Ευρώπη, ειδικά στην Πορτογαλία. Η συγκομιδή του φελλού είναι μοναδική δεδομένου ότι μπορεί να ξεφλουδιστεί από το δέντρο χωρίς να το βλάψει.

Ο φελλός είναι γνωστός από την αρχαιότητα και η χρήση του στην Ελλάδα και τη Ρώμη έχει ξεκινήσει περίπου εδώ και 2000 χρόνια. Στους μεσαιωνικούς χρόνους το ξύλο χρησιμοποιήθηκε γενικότερα ως πώμα για τους σάκους και τα δοχεία αγγειοπλαστικής. Όταν τα μπουκάλια γυαλιού άρχισαν να χρησιμοποιούνται ευρύτερα στο 17 ο αιώνα, το ξύλο σταμάτησε να χρησιμοποιείται ως πώμα. Ο φελλός ανακαλύφθηκε πάλι και χρησιμοποιείται από τότε.

Ο "πραγματικός" φελλός μπορεί μερικές φορές να αναπτύξει μούχλα γεγονός που καθιστά το κρασί ακατάλληλο προς κατανάλωση. Για να καταπολεμήσουν αυτό το γεγονός, διάφορες οινοποιίες στρέφονται στη χρήση συνθετικών πωμάτων που έχει τις ευεργετικές ιδιότητες του πραγματικού φελλού, αλλά δεν επιτρέπουν το σχηματισμό μούχλας.
Πηγή: http://www.wineintro.com/history/glassware/cork.html


Αρσενικό Μοντέλο με τέλειους κοιλιακούς (όχι σαν τους δικούς μου), λέει το αστυνομικό ρεπορτάζ, πιάστηκε για διακίνηση κόκας. Ξανθιά ηθοποιός, εκβίαζε διάφορους άντρες αφού πρώτα κοιμόταν μαζί τους (σαν ανέκδοτο δεν ακούγεται?) με τη συνδρομή του φίλου της (δείξε μου τον φίλο σου να σου πω ποιος είσαι) που βιντεοσκοπούσε τις ερωτικές συνευρέσεις με τα «θύματα».

Καλά μου το έλεγε η Γιαγιά μου ότι στην “επιφάνεια” επιπλέουν μόνο οι φελλοί.

Και τα σκατά βρε Γιαγιά……..γιατί είσαι τόσο ρατσίστρια…………

Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 2009

ΟΡΓΗ

«Οργή (η) {χωρ, πληθ} η έντονη ψυχική κατάσταση που προκαλείται από αδικία, προσβολή ή γενικότερα κάτι που δυσαρεστεί και εκδηλώνεται με επιθετική συμπεριφορά και επιθυμία για εκδίκηση, ο έντονος θυμός.» από το λεξικό του Μπαμπινιώτη.

Η οργή αποτελεί το συναίσθημα που ακολουθεί την αδικία. Αποτέλεσμα της οργής (και δη της συσσωρευμένης) αποτέλεσαν μεγάλες επαναστάσεις που άλλαξαν τον ρου της ιστορίας (Αμερικάνικη Επανάσταση, Γαλλική, Οκτωβριανή κλπ) αλλά για να είμαστε δίκαιοι, συνέπεια της οργής ήταν και αποτρόπαιες πράξεις (το γνωστό ρητό «μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά»).


Το ακραίο αυτό συναίσθημα, πολλάκις το εκμεταλλεύονται επαγγελματίες «της οργής» και καλό θα ήταν να απομονωθούν από τους πραγματικά οργισμένους γιατί ειδάλλως θα πάρει και αυτούς η «μπάλα».

Υπάρχουν κριτήρια της οργής? ΦΥΣΙΚΑ. Δεν μπορώ να δεχτώ πχ την οργή των φασιστών ενάντια των μεταναστών με την δικαιολογία ότι τους «κλέβουν» τις δουλειές, όταν το ίδιο το κράτος έχει επιτρέψει την αθρόα εισροή μεταναστών για να τους «χρησιμοποιήσει» κατά το δοκούν (πχ να ρίξει τον πληθωρισμό, βλ. και μέτρο Σαμαρά τη δεκαετία του ’90) και όταν οι «λύσεις» που προτείνουν είναι μια ωραία αιτία για να οργιστείς.

Οργή νιώθουμε από τον αυθαίρετο βίο συμπολιτών μας που θεωρούν ότι αυτός ο κόσμος τους ανήκει.

Και η τρομοκρατία αποτέλεσμα οργής είναι. Μάλιστα αποτελεί και τον τρόμο της εκάστοτε εξουσίας.

Οργή μπορεί να νιώσει και ένας φίλαθλος για ένα πέναλτυ που δεν πήρε η ομάδα του ή μια νοικοκυρά που δεν της «έπιασε» το κατσικάκι. Δεν αναφέρομαι σε αυτή την οργή αλλά στην κοινωνική οργή που επιφέρει η καθημερινή αδικία που δεχόμαστε είτε από ένα κράτος που λειτουργεί εκτός ορίων ισονομίας και ισοπολιτείας όπως ευαγγελίζεται το σύνταγμα μας, είτε από άλλους παράγοντες όπως είναι ο τρόπος που παρουσιάζουν κάποια γεγονότα τα μήντια, εικόνες ανθρώπων που υποφέρουν επειδή είχαν την ατυχία να γεννηθούν σε λάθος περιοχή (ναι μωρέ στην Παλαιστίνη αναφέρομαι, αλλά και στο Ιράκ και σε πολλές Αφρικανικές χώρες που οι δυτικοί απομυζούν για να ζουν αυτοί καλύτερα ενώ μετά συγκαλούν συσκέψεις για να τους «βοηθήσουν») και γενικά στον «τρίτο κόσμο» και σε πολλούς άλλους παράγοντες που χρειάζονται ένα ολόκληρο βιβλίο αν είναι να αναφερθούν.


Ωραία καταλάβαμε τι σημαίνει οργή (εσένα περιμέναμε).

So What?

What’s Next?

Τι λέει ο Μπάμπι για τη συνέχεια?

Και ΤΩΡΑ (που εφάγαμε το ζαρζαβατικό) τι πράττουμε?

Δεν έχω απαντήσεις μια και εγείρονται σημαντικά ηθικά διλήμματα σε περιπτώσεις όπου ο πολίτης «καλείται να πάρει το νόμο στα χέρια του».

Το θέμα είναι ότι αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση κανείς υπεύθυνος δεν θα μπορέσει να προβεί σε διάλογο.

Τότε θα είναι πολύ αργά για κροκοδείλια δάκρυα (Στέλλα).

Άρα?

Δε θα μπορούν οι «υπεύθυνοι» να προλάβουν το κακό γιατί δε θα μπορούν να το αντιμετωπίσουν (λέμε και καμιά μαλακία για να περάσει η ώρα).

Νομίζετε ότι δεν το ξέρουν?


Το ξέρουν μα για αυτό εξοπλίζουν τα ΜΑΤ.


Για «εμάς» νοιάζονται.

Δεν μπορούν να κάνουν τίποτε άλλο?

Επειδή είμαι βαθύς γνώστης της απληστίας τους αλλά και του ωφελιμιστικού τρόπου ζωής τους, θα μπορούσαν να πράξουν κάτι μόνο όταν θα έχουν να αντιμετωπίσουν μια συσσωρευμένη και οργανωμένη κοινωνική οργή που ούτε οι εκάστοτε δυνάμεις καταστολής τους (και οι ακροδεξιοί που «πολεμούν» στο πλευρό τους για να μην ξεχνιόμαστε) θα μπορούν να αντιμετωπίσουν.

Μόνο τότε.


Άρα δεν πιστεύεις στη δημοκρατία μας?

Δεν πιστεύω σε κοινοβουλευτικές λύσεις που τις απαντήσεις έχουν καλοβολεμένοι αστοί, ενώ πιστεύω ότι η δημοκρατία μας έχει αδιέξοδα. Δεν έχω άλλες απαντήσεις γιατί το θέμα «δημοκρατία» είναι ΠΟΛΥ σοβαρό για να το προσπεράσεις έτσι. Απλά ας κοιταχτούμε στον καθρέπτη once και με το χέρι στην καρδιά να δούμε πρώτα αν λειτουργεί έτσι όπως λειτουργεί και δεύτερον ΠΟΙΟΥΣ ωφελεί έτσι όπως λειτουργεί και μετά εδώ είμαστε για να συζητήσουμε τα υπόλοιπα.

Τι?

Αυτό είναι Μανιφέστο?

ΟΧΙ σε διαβεβαιώνω.

ΟΡΓΗ είναι.



Υ.Γ. Εναλλακτικοί τίτλοι: «Της Οργής το Ανάγνωσμα», «Οργιστείτε Ελεύθερα…αλλά μετά πράξτε αναλόγως», «Σηκωθείτε από τους καναπέδες ΤΩΡΑ και οργιστείτε», «Μια οργή μας σώζει», «Μια οργή την ημέρα το κακό κράτος κάνει πέρα», «Κάποια οργή έχει η φάβα», «Εν αρχή είναι η οργή», «Άντε……οργιστείτε» κλπ…………..όποιες σχετικές ιδέες είναι ευπρόσδεκτες.