Ένα e-mail.....
Έλαβα από μία πολύ αγαπημένη φίλη λοιπόν το παρακάτω mail:
" *Sent:* Sunday, February 22, 2009 3:53 PM
Subject:* Fw: Πώς γίνεσαι καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών !!
AMA DEN SE LENE *********, XESE MESA,.....
"Κύριε Πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών απαντήστε.
Στο τμήμα ************* του Πανεπιστημίου ****** κοσμήτωρας είναι η ******* *********, καθηγητής ο *********. Από κει και πέρα παρακολουθήστε την πορεία της οικογένειας:
Η κόρη********** έλαβε διδακτορικό τον Αύγουστο του 2004 από τον πατέρα της ************ τότε Πρόεδρο του Τμήματος που ήταν επιβλέπων του διδακτορικού της, έχοντας αποτύχει στις προσπάθειές της για διδακτορικό στη Νομική Αθηνών και στη Νομική Θράκης. Σε λίγους μήνες εκλέγεται... κατ΄ ευθείαν επίκουρη καθηγήτρια, παρακάμπτοντας το νόμο που απαιτεί κάποια χρόνια διδασκαλίας σε ΑΕΙ μετά την απόκτηση του διδακτορικού. Χαρακτηρίστηκε διεθνούς κύρους επιστήμων!!! και άκουσον άκουσον μέσα σε τρία χρόνια το 2008 σε ηλικία 35 ετών γίνεται τακτική ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ!!!, παρακάμπτοντας πάλι το νόμο.
Στη συνέχεια ο γαμπρός ********* και σύζυγος της ************ εκλέγεται επίκουρος καθηγητής στο ίδιο Τμήμα. Ο αδελφός του γαμπρού *************** ετοιμάζεται και αυτός για άλλη θέση στο ίδιοΤμήμα.
Η άλλη κόρη του *******, ***********, ετοιμάζεται και αυτή για τη
Σχολή και πήρε θέμα διδακτορικού με επιβλέπουσα την αδελφή της, ***********.
Ο άλλος γιός ***********, ***********, πτυχιούχος Παιδαγωγικής Ακαδημίας, δάσκαλος στην Κύπρο, χωρίς πτυχίο Θεολογίας και χωρίς μάστερ που είναι απαραίτητο, γίνεται και αυτός υποψήφιος διδάκτωρ και στην επιβλέπουσα επιτροπή ορίζεται πάλι ο καθηγητής **********.
Κύριε Πρύτανη τι έχετε να πείτε στους φοιτητές που αξίζουν και αγωνίζονται
τίμια αλλά δεν έχουν το προνόμιο να είναι παιδιά καθηγητών;
Τι έχετε να πείτε στους χιλιάδες αδιόριστους εκπαιδευτικούς;
Γιατί συμφωνείτε με την προκλητική συμπεριφορά της οικογένειας **********;"
Λαμβάνω συχνά διάφορα ενημερωτικά mail με θέματα που αφορούν την επικαιρότητα και έχω την κακή συνήθεια να τα σχολιάζω στέλνοντας την απάντηση μου σε όλους, ευελπιστώντας σε ένα δημιουργικό διάλογο. Στη συγκεκριμένη περίπτωση ένιωσα την ανάγκη να απαντήσω αυτό:
"******** μου καταρχήν σε ευχαριστώ για την πληροφόρηση.
Σίγουρα όλοι όσοι διαβάσαμε το email σου θα αισθανθήκαμε λαλάκες που προσπαθούμε να ανελιχτούμε στις κοινωνικές βαθμίδες χρησιμοποιώνας μόνο ένα κομμάτι ξύλου με έναν τύπο πάνω. Είμαι δε σίγουρος ότι αυτή η περίπτωση (δεν είναι μόνη μία και έχει δημοσιευτεί και μια άλλη που αφορά την ******* και φυσικά θα υπάρχουν μυριάδες ακόμη) θα μας έκανε αρχικά να αισθανθούμε οργή για το περιστατικό και μετά θα ενεργοποίησε το συναίσθημα του φθόνου που δεν είμαστε η **********. Και φυσικά θα σπεύσουμε στις επόμενες εκλογές να ψηφίσουμε τους ίδιους λαλάκες που διατηρούν αυτή τη σαπίλα εδώ και χρόνια.
Τα βλέπω πολύ απλά τα πράγματα.
Όλα εξαρτώνται από εμάς.
Ή ανατρέπουμε το σύστημα που διατηρεί τους/τις ********** αυτού του κόσμου ή γινόμαστε και εμείς.........********* στον τομέα μας.
Επιλέγουμε ανάμεσα στον δρόμο της κάθαρσης ή τον δρόμο τη ντροπής (κάποιοι το ονόμασαν και επιβίωση και ίσως να έχουν δίκιο).
Παρά τα θρυλούμενα έχουμε ακόμη δύναμη. Απλά δεν τη χρησιμοποιούμε.
Τις καλημέρες μου σε όλα τα παιδιά και συγνώμη για την παρέμβαση μου.
Πάντα φιλικά,
********"
Ζητώ συγνώμη για την προσβολή από τους αστερίσκους.