Ποιός νοιάζεται? ΟΧΙ ΕΓΩ !!!!!!

Καλοκαιρινή ραστώνη. Ο καιρός είναι σούπερ για μπάνια, διακοπές, αθλητικές δραστηριότητες, σεξ (και οποιος αντέξει), τάβλι με φιλαράκια παρέα με το γνωστό φραπόγαλο ανά στόμας (ποιητική αδεία) και την ΠΡΑΣΙΝΗ» ανά χείρας - για να μαθαίνουμε τα τελευταία νέα της ΠΑΝΑΘΑΣ - όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά. Κάποιες σημαντικές υποχρεώσεις έχουν λάβει τέλος (προσωρινά, καθότι ως γνωστόν τοις πάσοι, μόνο οι μόνιμοι κάτοικοι των κυπαρισσιών δεν έχουν υποχρεώσεις ή είναι αναντικάταστατοι – άσχετο). Και όμως ενώ σε προσωπικό επίπεδο επικρατεί ένας άκρατος ωχαδερφισμός (κλασικό ίδιον του Ελληνάρα), καθώς και φιλοσοφικές αηδίες γύρω από το «εγώ» και το «εμείς» που τριγυρνάνε στο μυαλό μου - όσες μικροτύψεις και να επικρατούν κοιτάζω να τις διαολοστέλνω - η μεταμόρφωση μου είναι σχεδόν έτοιμη. Ψάχνω να βρω τη μαγική λέξη-αντικαταστάτη του transexoual σε πολιτικά-οικονομικά-κοινωνικά (και ουχί μόνο) θέματα και μόνο το συνώνυμο «ελληνάρας» μου έρχεται στο μυαλό.

Ποιος νοιάζεται αν το σύμπαν δίπλα μας ΓΑΜΙΕΤΑΙ? Ποιος νοιάζεται που σε λίγο θα ξανακαεί όλη η Ελλάδα (αρκεί που κάποιοι θα αποκτήσουν επιτέλους τις κατοικίες των ονείρων τους, ενώ κάποιοι άλλοι θα «κονομήσουν» – δώσε και εμάς μπάρμπα βάνα)? Ποιος νοιάζεται που το κυβερνών κόμμα ΑΠΕΤΥΧΕ παταγωδώς (οι μπαγάσηδες έχουν βάλει στόχο τα μικρομεσαία στρώματα) και το μεγαλύτερο κόμμα της αντιπολίτευσης τελεί υπό διάλυση (δεν θα αντέξω να διαλυθεί το ΠΑΣΟΚ και να χωριστεί σε πολλά μικρά δεξιά κόμματα)? 39 πολυεθνικές κατασκευαστές κυβερνήσεων συνιστούν δικοματισμό (αυτόν ξέρουμε, αυτόν εμπιστευόμαστε). Ποιος νοιάζεται για το κύμα ακρίβειας που σαρώνει όλο τον κόσμο (και την Ελλαδίτσα μας) απόρροια μιας πολιτικής –χωρίς αιδώ- συντηρητικών κυβερνήσεων υπεράσπισης του μεγάλου κεφαλαίου που έχουν επικρατησει παγκοσμίως – πλέον? Ποιος νοιάζεται που κάποιοι κοιμούνται σε κότερα και άλλοι κάτω από χαρτόκουτες από το ΙΚΕΑ (είδες οι πολυεθνικές? Μέχρι και κατοικία μας εξασφαλίζουν οι άτιμες)? Ποιος νοιάζεται που ο πλούτος ανήκει στους λίγους και οι υπόλοιποι πρέπει να σφίξουμε το ζωνάρι? Έτσι και αλλιώς το όνειρο μας δεν είναι να τα αλλάξουμε όλα αυτά, αλλά να καταντήσουμε σαν τα μούτρα τους (λέγεται και "αμερικλάνικο όνειρο" αλλιώς)? ΠΩΣ? Μικρή λεπτομέρεια αυτό. DUM SPIRO KARATZARAFERI SPERO. Ποιός νοιάζεται που θα βγούμε στη σύνταξη στα 70 μας και θα πάρουμε από τα τρία το μακρύτερο (έτσι και αλλιώς οι στατιστικές είναι εναντίον μας – ο Βελζεβούλ θα μας προλάβει)? Ποιος νοιάζεται που μια Ελλάδα που σπουδάζει, θα αποκτήσει επιστήμονες χωρίς επαγγελματικά δικαιώματα (έτσι και αλλιώς εμείς θα κοιτάξουμε το συμφέρον μας: «Μαργαρίτα-ξέρεις εσύ-καλές πωλήσεις στο βιβλίο σου-λακεδαιμόνιε αλοίμονο να είχαμε όλοι τις απόψεις σου») ή που θα ιδιωτικοποιηθεί η εκπαίδευση και θα σπουδάζουν σε λίγο μόνο οι έχοντες (που θα βρούνε φτηνά εργατικά χέρια)? Ποιος νοιάζεται αλήθεια που η Ευρωπαική Ένωση ανοίγει (πέρα από τα πόδια στους αμερικάνους) τα «σύνορα» για τα μάτια της διεθνοποίησης της οικονομίας την ίδια στιγμή που τα κλείνει σε χιλιάδες πρόσφυγες, μετανάστες, άνεργους/άεργους και λοιπούς πληθυσμούς στα όρια της ανέχειας? Ποιος νοιάζεται που οι Παλεστίνιοι δεν έχουν πατρίδα? Εμείς νοιαζόμαστε για το Θιβέτ. Ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που νοιαζόμαστε για την αυτονομία των Βάσκων, των Ιρλανδών ή των Κορσικανών (τι είπατε? Ορίστε? Δεν έχουν Richard Gere και λοιπούς μαλάκες να τους υποστηρίξουν? ΚΑΚΩΣ). Ποιος νοιάζεται που ο αθλητισμός της ευγενούς άμιλλας («και καλά» - «λέμε τώρα») έχει καταντήσει το βασίλειο της ντόπας? Και άλλα πολλά που βαριέμαι - ειλικρινά - να αναφέρω.

ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΝΟΙΑΖΕΤΑΙ. ΟΥΤΕ ΕΓΩ.

Πως μου λέει και ένας «φίλος μου»: «Εσύ θα βγάλεις το φίδι από την τρύπα?». ΑΚΡΙΒΩΣ. Εδώ πλέον δεν λειτουργεί καλά καλά το δικό μου φίδι για ξένα θα ψάχνω?

ΘΩΜΑ ΕΙΣΑΙ ΣΠΙΤΙ?

Υ.Γ. I’M BACK. ΘΑ ΣΑΣ ΠΗΞΩ ΣΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ.