Πέμπτη 16 Απριλίου 2009

Κατάθλιψη στη μπλογκόσφαιρα


Αυτή βίωσα Κοι και Κες τον τελευταίο μήνα και για αυτό δεν ήθελα να γράψω. Θέλεις το κοινωνικό blogging που ενεπλάκη τον τελευταίο καιρό, θέλεις ότι ο Ολυμπιακός κατέκτησε το πρωτάθλημα, το overdose των πληροφοριών, οι εξελίξεις στην Ελληνική πραγματικότητα που ως πολίτης τις παρακολουθώ αλλά ως blogger ΑΔΥΝΑΤΩ να τις σχολιάσω, θέλεις η ματαιότητα με την οποία πολλές φορές αντιμετωπίζω το blogging ως μία μόδα και όχι ως κάτι το ουσιαστικό (σίγουρα λανθάνω, σίγουρα είναι «εργαλείο», απλά αναφέρομαι στην «αίσθηση» και όχι στην ουσία), το γεγονός ότι πολλές φορές συλλαμβάνω τον εαυτό μου να προδίδει τις όποιες αρχές έχω, με απομάκρυναν από το αγαπημένο μου «σπορ».

Λευκή μου σου χρωστάω μια απάντηση. Έγραψες ένα σχόλιο την τελευταία φορά που επικοινωνήσαμε και το οποίο μου είχε δώσει αφορμή για σκέψη και για προβληματισμό. Είχες γράψει ότι: «Μα ακόμα και ο λαός όταν παίρνει την εξουσία (και μέσω επανάστασης) γίνεται ένα και το αυτό με τους εξουσιαστές-εξουσιόκαυλους. Υπάρχει άραγε χρυσή τομή?». Ήθελα να σου γράψω πολλά αλλά είμαι σε συγγραφική απραξία όπως θα έχεις καταλάβει. Η δική μου εκτίμηση είναι ότι ο λαός δεν πήρε πραγματικά την εξουσία σε πολλές από τις επαναστάσεις που έλαβε μέρος. Κάποιοι άλλοι καπηλεύτηκαν τους αγώνες του. Θα ήταν άδικο βέβαια να ισοπεδώναμε τα πάντα, καθώς υπάρχουν πολλά παραδείγματα ανθρώπων που επαναστάτησαν ενάντια στο κατεστημένο απέκτησαν εξουσία και μετά τα μοίρασαν όλα στον λαό. Διάβασε όποτε έχεις όρεξη για τον Μπελογιάννη, τον Βελουχιώτη, τον Che, τον Ζαπάτα, διάβασε για το κίνημα των Ζαπατίστας που ευαγγελίζονται το περίφημο «μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο χωρίς να καταλάβουμε την εξουσία». Στο τελευταίο προσωπικά «ποντάρω» για αυτό στεναχωριέμαι όταν βλέπω ενεργοποίηση του κόσμου ΜΟΝΟ για φιλοζωικά ή οικολογικά θέματα και όχι για κοινωνικά (εξού και η προηγούμενη μου δημοσίευση). Γιατί? Μα γιατί κάνουν τζιζ. Γιατί μπορεί να βρεθείς ενάντια και στον ίδιο σου τον εαυτό. Ενώ για να σώσεις μια χελώνα ή τη Γη από την ενεργειακή κρίση, δεν έχεις να βρεθείς αντιμέτωπος με τους προσωπικούς σου δαίμονες (και ουχί μόνο).

Καλά να περάσετε.

9 σχόλια:

Rizobreaker είπε...

Δε συμφωνώ ότι μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο χωρίς να πάρουμε την εξουσία (σύμφωνα με τους Ζαπατίστας)...
Μπορείς να κερδίσεις ορισμένα πράγματα, να βελτιώσεις, αλλά όχι ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙΣ!
Πως να αλλάξεις κάτι μέσα σε ένα σύστημα του οποίου τους θεσμούς ελέγχει από το 0 ως το 100 μια συγκεκριμένη τάξη (η αστική)?

Ενδιαφέροντα γενικά τα όσα γράφεις... Θα σε παρακολουθώ...

vague είπε...

"Ενώ για να σώσεις μια χελώνα ή τη Γη από την ενεργειακή κρίση, δεν έχεις να βρεθείς αντιμέτωπος με τους προσωπικούς δαίμονες (και ουχί μόνο)."

Δεν θα μπορούσα να συμφωνώ περισσότερο.
Τα σέβη μου Blackangel!

ΝΑΝΤΙΑ είπε...

Καλησπέρα Black!!
Εγώ πάντως επιμένω,όσο αγνά,άδολα και καλοπροαίρετα ξεκινάει μιά επανάσταση ενάντια στο κατεστημένο,καταλήγει ΠΑΝΤΑ ελεγχόμενη από αυτούς πού έχουν συμφέρον νά κρατούν τον λαό σ'ένα νιρβάνα δήθεν αλλαγής και αποτίναξης πρότερων δεσμών!!
Όλη η παγκόσμια ιστορία είναι γεμάτη από τέτοι ή παρόμοια παραδείγματα.
Ναί,ο Χριστός ήταν κομμουνιστής και γι'αυτό τον κυνήγησε η άρχουσα τάξη και το ιερατείο!
Το ίδιο γίνεται μέ κάθε απόπειρα αλλαγής του κατεστημένου.Στην αρχή δέν σέ υπολογίζουν,μετά προσπαθούν νά σε προσεγγίσουν για δικό τους όφελος,κι άν δέν υποκήψεις και φανείς στα μάτια τους επικίνδυνος γιά τα συμφέροντά τους,αναλαμβάνουν μέ άλλα μέσα,μέχρι τελικής εξόντωσης.
Κι εδώ πάμπολλα τα παραδείγματα.
Anyway,μέρες πούναι χρόνια πολλά και καλή(εσωτερική)ανάσταση και ανάταση,γιά όλους τους ανθρώπους της οικουμένης.

D.Angel είπε...

Εγώ παλι αυτή την κατάθλιψη την πέρασα ξυστά!!!Δεν θα επεκταθώ γιατί λίγο το να λίγο τ άλλο με κάνανε κουρέλι!Φιλιά πολλά και να περάσεις όμορφα!!!Καλή ανα-σ-ταση

Miranda είπε...

Καταθλιψη?
Για ολους υπαρχει το σκοτεινο μερος, ειναι ενταξει να πηγαινεις που κ που, να ξερει πως δεν το χεις ξεχασει :)

Φιλακια αναρχακι μ :)

Blackangel είπε...

Αγαπητέ Rizobreaker σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια αλλά κυρίως για τη συμμετοχή σου και την αμφισβήτηση σου. Η συγγραφική μου ύπραξη οφείλεται στην αμφισβήτηση, στον προβληματισμό που γεννάει κάτι που δε μας αρέσει και που είναι πάρα πολύ δημιουργικός. θα σου απαντήσω μέσω της νέας μου δημοσίευσης (έχω ξεκινήσει ήδη και τη γράφω. Ετοιμάσου για σεντόνι Champions League). Σε ευχαριστώ λοιπόν για τη δημιουργική σου παρέμβαση.

Τα σέβη μου και από μένα Συνοδοιπόρος. ;-)

Γεια σου Νάντια. Δεν ξέρεις πόσο συμφωνώ μαζί σου. Διάβασε την νέα μου ανάρτηση ( σε σύντομο χρονικό διάστημα, ξαναπήρα μπρος χάρη σε εσάς). Πιστεύω πως θα σε προβληματίσει.

Ονειροπόλο Αγγελάκι για να μην παρεξηγηθώ δεν αναφέρομαι σε προσωπική κατάθλιψη αλλά ιντερνετική. Σε ευχαριστώ πάντως για το ενδιαφέρον σου και χαίρομαι που "ξεπέρασες" αυτό που νόμιζες ότι έπαθα. :-))

Νάτο και το Μιραντάκι. :-)) Ισχύει κα για σένα ότι είπα στην dreamer angel. Συμφωνώ πάντως αυτό που λες γενικά. Φιλιά μικρό μ. ;-)

Ανώνυμος είπε...

Σαν κουρασμένος μου φαίνεσαι.

Μάλλον κόλλησες τον ιό.

Τα σέβη μου,
GT

Lefki είπε...

Για αρχή, να σημειώσω πως πρώτα θα έπρεπε να αναφέρεις τις "Κες" και μετά τους "Κους". Θέμα αγωγής. ;-)
Το κοινωνικό blogging είναι όντως ένα θέμα, αλλά νομίζω πως ο Ολυμπιακός θα έπρεπε να σε ζορίζει περισσότερο. Αυτά ως προς την εισαγωγή.
Ως προς το κυρίως μενού, μιας και απευθύνεσαι στον πληθυσμό σου ορμώμενος από μια δική μου ερώτηση,θέλω να πω (ή μάλλον να προσθέσω) σ'αυτά που ΣΟΦΟΤΑΤΑ γράφεις την επίσης σοφή λαϊκή ρήση "τι κάνεις Γιάννη?" και έρχεται η απάντηση "κουκιά σπέρνω". Τουτέστιν (μια λέξη, ναι)είμαστε αυτό που είμαστε. Όσα και να διαβάσουμε, όσο αγαθές ή και επαναστατικές προθέσεις να έχουμε...το χέρι κινείται κατά την πρίζα (όταν το καλούνε) και όχι ως προς τις διάφορες κυβερνήσεις και με ανοιχτή μάλιστα την παλάμη.
Ούτε καν αυτό. Μια υπόσχεση είμαστε. Υποσχόμαστε, λέμε, λέμε, λέμε, αλλά μόλις έρθει μια υπόσχεση (θα φέρω τον γιόκα σου από τον Έβρο στο Χαϊδάρι) τα ξεχνάμε όλα...
Κι εσύ με λες για Ζαπατίστας?

Blackangel είπε...

Μα Λευκή μου αμφισβητείς ότι η αλλαγή πρέπει να τελεστεί πρωτίστως μέσα μας? Πολύ σωστά θέτεις θέμα ηθικής. Νομίζω πως η συμβατική πολιτική (αυτή που όλοι γνωρίσαμε και αγαπήσαμε) και η ηθική δε μπορούν να συμβαδίσουν. Αυτό είναι γνωστό πλέον. Για αυτό "χαράζονται" νέοι δρόμοι. Για αυτο θα συζητήσουμε στο επόμενο θέμα (το ελπίζω δηλαδή). ;-)

Τα σέβη μου αγαπητέ GT (σε "χρειάζομαι", "ζεστό" στην επόμενη δημοσίευση). ;-)