Τρίτη 21 Απριλίου 2009

Ya basta*

Αφορμή για αυτή την δημοσίευση αποτέλεσε ένα σχόλιο του αγαπητού Rizobreaker στην προηγούμενη μου ανάρτηση, σύμφωνα με το οποίο «δεν μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο χωρίς να πάρουμε την εξουσία (σύμφωνα με τους Ζαπατίστας)» και «Πως να αλλάξεις κάτι μέσα σε ένα σύστημα του οποίου τους θεσμούς ελέγχει από το 0 ως το 100 μια συγκεκριμένη τάξη (η αστική);»


Πριν ξεκινήσω να γράφω όσα γράφω, οφείλω να σας πω ότι την άποψη μου αυτή έχουν διαμορφώσει (και συνεχίζουν να διαμορφώνουν) πέντε πράγματα: α) η πραγματολογική ένδειξη ότι η Πολιτική και οι Πολιτικοί είναι διεφθαρμένη και διαφθαρμένοι με την εξουσία να «αναλαμβάνει» αυτό τον «μεταρρυθμιστικό» ρόλο, β) τα όλο και αυξανόμενα μαζικά και αντιεξουσιαστικά κινήματα ανά την υφήλιο, γ) το κίνημα των Ζαπατίστας, δ) το ομώνυμο βιβλίο του μαρξιστή Αμερικανού Καθηγητή, John Holloway** και ε) το τέλος του κρατικού μαρξισμού.


Ξεκινάμε λοιπόν από μία ανάγκη. Ποιά είναι αυτή; Μα να αλλάξουμε τον κόσμο μέσω μιας παγκόσμιας επανάστασης. Είναι καθαρά μαρξιστική μανία αυτή, η αλλαγή δηλαδή προς το καλύτερο που τις περισσότερες φορές απέτυχε (ως μαρξιστής δε τολμώ να πω ΟΛΕΣ) γιατί προσέκρουσε στον ύφαλο της εξουσίας που στο όνομα της υποτάχθηκαν ακόμα και οι πιο ιδεολόγοι από τους ιδεολόγους. Έχοντας λοιπόν ως γνώμονα όλα τα παραπάνω προσπαθώ να αντιστρέψω τη βασική αυτή μαρξιστική λογική και να δανειστώ τα λόγια του Holloway που αναφέρει σχετικά: «Ο μόνος τρόπος που μπορούμε να φανταστούμε σήμερα την επανάσταση δεν είναι ως κατάληψη της εξουσίας αλλά ως κατάλυση της εξουσίας». Εξάλλου η πολιτική και δη ο μαρξισμός είναι ζωντανά κύτταρα ενός συνεχώς μεταλλασσόμενου κοινωνικού ιστού και δεν «χωράνε» τελεολογίες και δογματισμοί του τύπου «αυτό είναι το σωστό, τελεία και παύλα Αλέκα (παράδειγμα) είσαι κ…α.». Ακούγεται αναρχικό; Ίσως. Ίσως είναι αναρχομαρξιστικό. Αλλά ας προσπαθήσουμε να μην το εντάξουμε κάπου.


Έχουμε λοιπόν από τη μια την εξουσία και από την άλλη όλους εμάς που είμαστε υπό την επήρρεια της. Η ανάγκη για αντίδραση είναι εμφανής. Το 99% των blogs σήμερα αυτό υποδηλώνουν άμεσα ή έμμεσα. Πάλι θα «δανειστώ» τη θεωρία του καθηγητή και θα πω ότι τα μαρξιστικά κινήματα που γνωρίσαμε ήταν αντικατοπτρισμοί της εξουσίας. Ένα αντί με σκοπό να γίνει επί. Αυτό έγινε λοιπόν και απέτυχε. Εδώ εισάγεται ο προβληματισμός να αλλάξουν λογική και οπτική τα σύγχρονα μαζικά κοινωνικά κινήματα. Η ανάγκη να κτιστούν σήμερα κοινωνίες που να λειτουργούν διαφορετικά από ότι οι καπιταλιστικές κοινωνίες είναι περισσότερο από εμφανής. Άλλο θέλω και άλλο έχω ανάγκη. Η ανάγκη μπορεί να κινητοποιήσει και πληθυσμούς που δεν έχουν ταξική ή πολιτική συνείδηση. Ο Holloway κάνει αναφορά σε αυτή την ανάγκη και λέει ότι εκδηλώνεται μέσω μιας κραυγής (ακραίο συναίσθημα έτσι; Η λογική υποτάσσεται στο συναίσθημα) και πιο συγκεκριμένα: «Δεν υπάρχει λόγος να περιορίσουμε την κραυγή σε μια συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων. Είναι μια κραυγή-ενάντια που υπάρχει μέσα σε όλους μας, εφόσον όλοι μας καταπιεζόμαστε από τον καπιταλισμό».


Η επανάσταση δεν έχει συνταγές. Κάνουμε αυτό και εκείνο με βασικό στόχο τι; Να γίνουμε σαν αυτούς που κοροϊδεύουμε; Έχουμε μάθει ως άνθρωποι να τα βάζουμε όλα σε κουτάκια με αρχή, μέση, τέλος, ίσως επειδή έτσι είναι η ίδια μας η ζωή. Ας προσπαθήσουμε να εντάξουμε αυτή τη λογική σε ένα πολυδιάστατο κόσμο. Ζούμε σε ένα κόσμο δυισμού. Έχουμε μάθει μόνο στο δίπολο εξουσία, αντιεξουσία. Το σύστημα μέσα στο οποίο λειτουργούμε και αλληλεπιδρούμε μας ωθεί να διαλέξουμε πλευρά. Εξουσία ή αντεξουσία. Καταπιεστής ή καταπιεζόμενος. Έχουμε σκεφτεί ποτέ ότι η σχέση εξουσιαστή – αντεξουσιαστή είναι αμφίδρομη; Ο πρώτος δημιουργεί τον δεύτερο αλλά και ο δεύτερος κατοχυρώνει και επιβεβαιώνει τον πρώτο. «Η πάλη ενάντια στο κεφάλαιο είναι πάλη ενάντια στην ταυτοποίηση, ενάντια στην εξουσία που ταυτοποιεί για να υποτάσσει και να εντάσσει», υποστηρίζει ο Holloway που προκλητικά αρνείται την ένταξη μας σε κοινωνικές ομάδες μια και αυτές τις δημιουργεί το ίδιο το σύστημα με το περίφημο «Δεν παλεύουμε ως εργατική τάξη, παλεύουμε ενάντια στο να είμαστε εργατική τάξη, ενάντια στην ταξινόμησή μας. Αποτελούμε γνήσια τέκνα της κεφαλαιοκρατικής παραγωγής και αυτό επιθυμούμε να το αλλάξουμε».


Δεν έχει νόημα η επανάσταση αν δε ξεκινήσει πρώτα μέσα μας, αν δε συμπεριλάβει την επανάσταση της εφησυχασμένης και υποτελής συνείδησης, μιας συνείδησης που έχουν διαμορφώσει άλλοι με σκοπό να την ελέγχουν. Το ΕΓΩ υποτάσσεται στο ΕΜΕΙΣ, αφού πρώτα αυτοπροσδιοριστεί. Όλα αυτά μέσα από ένα δρόμο αξιοπρέπειας. Ρωτώ και εγώ ρητορικά με τη σειρά μου, μπορούμε να πετύχουμε όλες αυτές τις αλλαγές χωρίς την κατάληψη της εξουσίας; Ο Holloway υποστηρίζει ότι «δεν ξέρουμε προκαταβολικά τις τροπές που θα πάρει ένας τέτοιος αγώνας. Πρέπει να αποδεχτούμε τις ανομοιομορφίες, τα κενά και τις ασυνέχειες. Η ώθηση προς τον αυτοπροσδιορισμό είναι η μόνη πραγματική δύναμη, που δίνει το μέτρο και τη βάση στο όραμα της χειραφέτησης». Είναι επιτακτική ανάγκη και όχι απλά επιθυμία η δημιουργία ενός «νέου κόσμου» όσο ελαττώνονται και οι επιλογές δημιουργίας του.


«Ο θάνατος του καπιταλισμού δεν θα είναι το αποτέλεσμα μιας μαχαιριάς στην καρδιά, θα προκύψει από ένα εκατομμύριο τσιμπήματα μέλισσας. Αυτά τα τσιμπήματα είμαστε εμείς.» αναφέρει ο καθηγητής.


Rizobreaker δεν ξέρω αν ο Holloway είναι ο σύγχρονος Μαρξ (συγνώμη για την ιεροσυλία) αλλά σίγουρα μας δείχνει μια νέα οπτική που σου ζητεί να την προσεγγίσεις αρχικά με ένα ακραίο συναίσθημα (οργή, κραυγή που πρέπει να συνεχιστεί) και μετέπειτα με τη λογική (ως ένλογα όντα) απομακρυσμένοι από απολυτότητες και πολιτικούς μανιχαϊσμούς.

«Ας περπατήσουμε ρωτώντας» (και το αντίστροφο φυσικά) επισημαίνει ο καθηγητής.


Δε μένει παρά να συμφωνήσει ή να διαφωνήσει κάποιος μαζί του.


Υ.Γ. Στο περιοδικό ΑΛΑΝΑ υπάρχουν πάρα πολλά ενδιαφέροντα άρθρα του Holloway μεταφρασμένα από την κόρη του Anna, που αξίζει να διαβάσετε.

Εικόνες (από πάνω προς τα κάτω):

1. Ένα πιτσιρικάκι με full face κουκούλα του EZLN*** (επαναστάτης από κούνια….αυτό που φοβάται η εξουσία….πιτσιρίκια με κουκούλες αντί για playstation και άλλους μηχανισμούς αποχαύνωσης)

2. Zapatistas

3. Ο Καθηγητής John Holloway

4. Η Κατάληψη της Βαστίλης

5. Γαλλική Επανάσταση

6. Οι περίφημοι Sans-culotte (πάλι Γαλλική Επανάσταση…..η μητέρα των Επαναστάσεων). Αν θέλετε να μάθετε για αυτούς, πατήστε εδώ

7. Επανάσταση στο Βερολίνο (1848)

8. Μπολσεβίκοι ( από την Οκτωβριανή Επανάσταση)

9. Οδοφράγματα στο Αλγέρι (1960). Από τον Γαλλοαλγερινό πόλεμο

-------------------------

* Ya basta = Φτάνει πια φτάνει (ισπανική φράση που έγινε σύνθημα στα χείλη των επαναστατημένων Zapatistas και που στα αγγλικά μεταφράζεται ως "Enough is enough!").

**Ο John Holloway είναι καθηγητής κοινωνιολογίας στο Ινστιτούτο Κοινωνικών και Ανθρωπιστικών Επιστημών της Puebla του Mexico.

*** EZLN = Zapatista Army of National Liberation (Ejército Zapatista de Liberación Nacional)

17 σχόλια:

D.Angel είπε...

Aυτή τη στιγμή είμαι σε διαδικασία χώνεψης!Δεν αφήνουμε την επανάσταση γι αργότερα;;;
Φυσικά και σας πειράζω!!!Τα φιλιά μου κι ελπίζω να περάσατε όμορφα!
c.u

Lefki είπε...

xaxaxaxxaxax
dreamer YOU RULEEEEE!!!!!!
xaxaxaxa

vague είπε...

Έχω την αίσθηση ότι η έμφαση που δίνεται στο δίπολο εξουσία – αντιεξουσία, περισσότερο δυσκολεύει παρά εξυπηρετεί τη δράση στην κατεύθυνση μιας όποιας επανάστασης. Όχι μόνο είναι ασαφές για τον μέσο νου, αλλά είναι και αόριστο. Ο λόγος είναι ότι, όπως λες κι εσύ, η επανάσταση ξεκινάει από μέσα μας, αλλιώς είναι ανώφελη και μακροπρόθεσμα καταδικασμένη σε αποτυχία. Κατά συνέπεια, το δίπολο αυτό είναι σαφές ότι αφορά την επανάσταση σε προχωρημένο στάδιο, καθώς στη διάρκεια της εξέλιξής της, άλλα είναι αυτά που θα πρέπει να απασχολούν τις συνειδήσεις. Οι αλλαγές, εξωτερικές αλλά κυρίως εσωτερικές, που λαβαίνουν χώρα σε μια τέτοια διαδικασία, αφορούν κατά μέγιστο λόγο, την προθυμία και τη συνειδητοποίηση της ανάγκης για θυσία.
Όπως έλεγα την εποχή των μεγάλων ταραχών το Δεκέμβρη, "έχω μεγάλη περιέργεια, οι άνθρωποι που συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις, όταν πεινάσουν πάνε για φαγητό στα goodies ή στα mc donalds;;;" Είναι αδύνατο να θες ν’ αλλάξεις το σύστημα χωρίς να θες να αλλάξεις συνήθειες και βολέματα.
Θα ήταν χρήσιμο στην πορεία προς μια αληθινά επαναστατική διαδικασία, να τεθεί σε κίνηση το δίπολο καταναλωτισμός – αντικαταναλωτισμός, έτσι ώστε πρώτα να μετρήσουμε τη δύναμή μας, μ’ εκείνα τα χιλιάδες τσιμπήματα της μέλισσας που λέει κι ο καθηγητής. Για τις μορφές της εξουσίας ή την παντελή απουσία της, μιλάμε μετά ;)

Φοβάμαι ότι αυτό το σχόλιο θα μου πέσει βαρύ απόψε και δεν έχω πιει ακόμα απογευματινό καφέ...

ΝΑΝΤΙΑ είπε...

Κάτι παρόμοιο δεν λέει και ο Φίσερ στο βιβλίο του,Η επανάσταση είναι αλλιώς;
Σχετικά μέ την επανάσταση η οποία ξεκινάει από τον ίδιο μας τον εαυτό.
Ποιός είναι διατεθιμένος νά "κόψει"καπιταλιστικά χούγια και συνήθειες οι οποίες γίνανε απαραίτητες σάν την ανάσα μας;
Για μένα δέν υπάρχει επανάσταση,πού νά μην καταλήξει στον ίδιο παρανομαστή μέ αυτούς πού ξεκίνησε νά μάχεται!
Ακόμα και η Γαλλική επανάσταση,κατάντησε μιά συμμορία δολοφόνων και πλιατσικολόγων,και νά μήν αναφερθώ στις πάλαι ποτέ χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού!!
Αυτά τα ολίγα για τη χώνεψη(ακούς dreamer?)

Blackangel είπε...

Παιδιά αν σας έπεσε «βαριά» η δημοσίευση επειδή είστε στη χώνεψη, τι να πω και εγώ που το έγραφα ενώ βρισκόμουν στην τέρψη. :-))

Εξάλλου δε σας ζητάει κανείς να «χωνέψετε» τίποτα, απλά ένα προβληματισμό έθεσα (ορμώμενος από μια ανάρτηση του φίλου Rizobreaker) για να «προχωρήσετε ρωτώντας» (όσοι θέλετε).

Αγγελάκι το θέμα είναι ότι πάντα είμαστε «χορτάτοι» για σοβαρά θέματα και «νηστικοί» για βλακείες. ;-)

Λευκή είσαι γελαδερή? :-))

Συνοδοιπόρος, συμφωνώ απόλυτα. Το δίπολο μας «ακολουθεί» καθημερινά, σχεδόν καθορίζει τη ζωή μας. Έκανες μια αναφορά στο μέσο νου. Μην τον υποτιμάς. Ο Holloway λέει: «Δεν υπάρχει λόγος να περιορίσουμε την κραυγή σε μια συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων». Αν λάβουμε υπόψη τα λόγια του, συμπεραίνουμε ότι η συμμετοχή του κρίνεται απαραίτητη. Μα στο μέσο νου όλοι στοχεύουν. Αυτόν έχουν αποχαυνώσει. Δεν περιμένω πολλά από τους «εκλεκτούς». Δες πχ τους ακαδημαϊκούς. Που βρισκόντουσαν στις ταραχές του Δεκεμβρίου? Να υποθέσω ότι διάβαζαν? Πολλοί δε από αυτούς συντάχθηκαν με την εξουσία και έθεσαν θέμα ασύλου κλπ κλπ.

Αυτό που έγραψες περί goodies κλπ μου θύμισε ένα ανέκδοτο που λέγαμε στα χρόνια που ήμουν ενταγμένος σε μια αριστερή κομματική νεολαία (προ Χριστού):

- Σύντροφε έχουμε επανάσταση.
- Δε μπορώ τώρα έχω φροντιστήριο.

;-)

Πολύ σωστό το δίπολο - kαταναλωτισμός – αντικαταναλωτισμός που έθεσες. Και εδώ είναι θέμα που απαιτεί εσωτερική αναζήτηση. Στα χρόνια του ψυχρού πολέμου, όταν ο Νίξον επισκέφτηκε την τότε ΕΣΣΔ στα πλαίσια μια Διεθνούς Έκθεσης, το επιτελείο του είχε σκεφτεί μια σειρά από στρατηγικές κινήσεις ώστε να επιτευχθεί μια διπλωματική νίκη έναντι των Σοβιετικών. Ξέρεις τελικά ποια από όλες τις προτάσεις επιλέχθηκε επιτυχώς από ότι αποδείχθηκε εκ των υστέρων? Η ίδια η Διεθνής Έκθεση. Τι να δείξουν οι φουκαριάρηδες σε αυτό τον τομέα Σοβιετικοί? Μπορεί να είχαν 0% ανεργία, μπορεί η ιατρική περίθαλψη να ήταν δωρεάν, όλοι οι άνθρωποι να είχαν δωρεάν στέγη, η παιδεία τους πέρα από δωρεάν να είναι μία από τις καλύτερες παγκοσμίως, πράγματα αδιανόητα σήμερα και όμως, τα καταναλωτικά αγαθά που παρέθεσαν στην έκθεση οι αμερικάνοι έκαναν την ίδια εντύπωση που έκαναν στους αυτόχθονες πληθυσμούς της Άγριας Δύσης τα διάφορα μπιχλιμπίδια που τους δώριζαν τα λευκά πρόσωπα. (αυτό είναι θέμα που αφορά το Κοινωνικό Status. Είναι περισσότερο κοινωνιολογικό παρά πολιτικό. Αλλά εν τέλει τα πάντα όλα :-) πολιτική δεν είναι?)

Νάντια δεν έχω διαβάσει το βιβλίο του Φίσερ. Σε ευχαριστώ που το ανέφερες όμως, μια και μου δίνεις την αφορμή να το διαβάσω. Ο παρανομαστής είναι κοινός όσο κοινή παραμένει η οπτική μας. Αυτό ζητάμε να αλλάξουμε. Όχι επαναστατικά. Με τη μία δηλαδή. Αλλά μεταρρυθμιστικά. Λίγο, λίγο. Η συζήτηση αυτή πιστεύω πως είναι ένα μικρό βήμα. Και μόνο που το συζητάμε θεωρώ ότι είμαστε σε καλό δρόμο.

Ρωτώντας πας στην πόλη, δεν λέμε?

;-)

vague είπε...

Προς αποφυγήν ακατανοησίας, πράγμα πολύ επικίνδυνο σε μια συζήτηση, σε καμία περίπτωση δεν υποτιμώ το μέσο νου. Θεωρώ και τον δικό μου νου, μέσο. Με αυτό που είπα, ήθελα να τονίσω τη σημασία του να κατανοούν όλοι βαθιά τις έννοιες και μαζί, την αναγκαιότητα για αλλαγή, αφού όπως λες και πολύ σωστά, οι επαναστάσεις δεν γίνονται από τους εκλεκτούς και πάντως όταν γίνονται δεν διαρκούν. Ο μέσος νους είναι η μεγάλη πλειοψηφία. Όταν αυτή η πλειοψηφία κατανοήσει τη μεγάλη της δύναμη, πράγμα που γίνεται από πρακτικές και όχι από φιλοσοφικές έννοιες, τότε γίνεται δουλειά. Η αντίσταση στον καταναλωτισμό πχ είναι ένα από αυτά τα όπλα που διαθέτουμε, γι’ αυτό και το τόνισα. Είναι σαφές και χειροπιαστό. Δεν είναι το μόνο, είναι το καλύτερο κατανοητό μέσον που διαθέτουμε. Όταν υποτιμάς το μέσο νου είναι σα να αποκλείεις την επανάσταση ως δυνατότητα.

Το παράδειγμα που αναφέρεις για την εποχή του ψυχρού πολέμου και την ΕΣΣΔ, είναι ακριβώς στο πνεύμα μου. Είναι ολοφάνερο ότι ο μέσος σοβιετικός νους τότε, δεν ανταποκρινόταν θετικά στην αναγκαιότητα και χρησιμότητα της απουσίας των αγαθών του δυτικού πολιτισμού, αποδεικνύοντας πέραν πάσης αμφιβολίας ότι, ο φορέας του μέσου νοός δεν ήταν εναρμονισμένος με την ουσία της επανάστασης και πάντως δεν ήταν συνειδητή επιλογή του. Δεν μπορεί πρώτα να επιβάλλεται μια νέα τάξη πραγμάτων και μετά να αρχίζει η προσπάθεια απόδειξης των λόγων αυτής της επιλογής. Είναι αυτό που πρέπει πρώτα να συνειδητοποιηθεί. Ο δυτικός πολιτισμός τώρα αρχίζει να επεξεργάζεται αυτή την προοπτική και μάλιστα με αξιώσεις αφού μέσα από πλήθος βιωματικών εμπειριών μπορεί σταδιακά να αναγνωρίσει πού μας έχει φτάσει ο καταναλωτισμός, πόσο αναγκαίος είναι και ποιον εξυπηρετεί.

Ανώνυμος είπε...

Αν δεχθούμε όσα αναφέρει ο rizobreaker
νομίζω ότι τότε έχουμε το εξής πρόβλημα,

Σε ποιους θα στηριχθεί η “επανάσταση” ?
και ακόμη κυριότερο,
Ποιος θα διαχειρισθεί το “μετά την επανάσταση”.

Το παρελθόν μας απογοητεύει.

Και σήμερα ειδικότερα
που το σύστημα είναι ακόμη πιο στυγνό και αδίστακτο,
- κάθε τι που κινείται ενάντια,
βομβαρδίζεται ή δολοφονείται –

και που πρωταρχικό μέλημά του,
είναι να δημιουργεί συνενόχους,
διαφθείροντας διαρκώς περισσότερες συνειδήσεις.

Στην σημερινή ελληνική πραγματικότητα,
Άραγε τι συμβαίνει ?
- και όχι μόνον στην ελληνική -

Φώς φανάρι .
Ο ένας κρατάει τον άλλο.
Και ο ένας φοβάται τον άλλο.

Στον ίδιο κύκλο διαφθοράς όλοι τους,
- άντε όχι όλοι τους , μία μικρή ελάχιστη μειονότητα
ας δεχθούμε ότι είναι έξω από τον κύκλο-.

Και όταν 40ο/ο του πληθυσμού δηλώνει ψηφοφόρος ΝΔ σήμερα
μετά τα όσα συμβαίνουν σήμερα,
και όταν 40ο/ο του πληθυσμού δήλωνε ψηφοφόρος ΠΑΣΟΚ πριν 5 χρόνια
μετά τα όσα συνέβαιναν τότε ,

όταν στην μέχρι πρότινος εξαθλιωμένη Αργεντινή,
διοργανώνονται νεοναζιστικά party,

όταν για 1000€ στρατολογείται
- άνεργος στην πατρίδα του -,
μισθοφόρος δολοφόνος ανθρώπων
στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν ή όπου αλλού
χρειασθεί να προστατευθούν τα συμφέροντα των εταιρειών,
- με extra παροχή, νομική ασυλία -,

όταν το Καγιέν έχει θεοποιηθεί ,
και έστω και με δόσεις
ο -μετά την εξόφληση- νόμιμος ιδιοκτήτης του,
νοιώθει ότι αναβαθμίζεται κοινωνικά
από τώρα που ακόμη το χρωστάει,

- με δανεικά κοινωνικό “status” -
εκεί καταπέσαμε,
οι φελλοί στην πρόσοψη,
οι αξίες στην κοινωνική εξορία,

όταν παιδιά αποχαυνωμένα σε κατάσταση αμόκ,
προσπαθούν να βιάσουν περισσότερες εικονικές κοπέλες,
για να κερδίσουν στο videogame,

όταν.., όταν…, όταν…,

αμφιβάλλω για την επιτυχία της “επανάστασης”

Στρατιές manipulators ανθρώπινης σκέψης έχουν επιστρατευθεί .

….

Νομίζω ότι ο Ρίτσος άκρως λακωνικά,
παρουσιάζει τα προαπαιτούμενα της επιτυχίας.

“Εδώ δεν είναι να 'μαι εγώ πάνω από σένα, ή εσύ πάνω από μένα.
Εδώ είναι να 'ναι ο καθένας μας πάνω από τον εαυτό του».

Και ο blackangel συνεχίζοντας ,
“Δεν έχει νόημα η επανάσταση αν δε ξεκινήσει πρώτα μέσα μας,
αν δε συμπεριλάβει την επανάσταση
της εφησυχασμένης και υποτελούς συνείδησης,
μιας συνείδησης που έχουν διαμορφώσει άλλοι με σκοπό να τον ελέγχουν”.

Επανάσταση μάλλον πρέπει να είναι το …

Να νοιώθεις ενοχή,
που ζεις εσύ σε ανθρώπινες συνθήκες και άλλος στην φαβέλα,

Να μην δέχεσαι το παιδί του έχοντος,
να έχει ένα προγυμναστή για κάθε μάθημα
και το παιδί του μη έχοντος,
να μην έχει ευκαιρία στην μάθηση,

Να μην δέχεσαι ο έχων,
να έχει αξονικό τομογράφο αυθημερόν,
και ο μη έχων,
να μπαίνει σε λίστα εξαμήνου,

Να μην δέχεσαι την ύπαρξη πληρωμένης δικαιοσύνης,
ή ποσοστό των δικαστών σε διατεταγμένη υπηρεσία,

Να μην δέχεσαι να σε δουλεύουν οι πολιτικοί
που τους παραχώρησες το δικαίωμα να αποφασίζουν για σένα,

- άφησαν τις δουλειές τους, και έγιναν πολιτικοί,
Γιατί άραγε ?

Να ψάχνεις την αλήθεια πίσω από την φτιαχτή εικόνα που σου σερβίρουν.

Το Sea Diamond εξακολουθεί να ρυπαίνει στην Σαντορίνη,
δύο χρόνια και κάτι, μετά την βύθισή του,
και η Louis Hellenic Cruises, - πλοιοκτήτρια εταιρεία -
έκλεισε συμβόλαια για πλωτή φιλοξενία των G8,
στην σύνοδο στην Σαρδηνία, τον Ιούλη του τρέχοντος έτους.

Ο Σανιδάς δεν απαιτεί ανέλκυση και αποζημιώσεις,
κόβει όμως τον δρόμο του Βατοπεδίου προς την Βουλή.

……

Ίσως την “επανάσταση” όπως την εννοεί ο rizobreaker,
την φέρει η απόλυτη εξαθλίωση του μέγιστου μέρους του γήινου πληθυσμού.

Το 1/5 του παγκόσμιου πληθυσμού
εδώ και καιρό βρισκόταν κάτω από το όριο της φτώχειας,
στις μέρες μας, τείνει να γίνει 1/3 ,
Αν γίνει 2/3 πως θα ελεγχθεί η κατάσταση ?

- Η ανάγκη μπορεί να κινητοποιήσει και πληθυσμούς που δεν έχουν ταξική ή πολιτική συνείδηση - ( blackangel )

Ίσως τότε δικαιωθούν και οι στίχοι του ποιητή

"Δεν είμ' εγώ σπορά της τύχης, ο πλαστουργός της νιας ζωής.
Εγώ 'μαι τέκνο της ανάγκης κι ώριμο τέκνο της οργής ".



Φοβάμαι μήπως, αν κάποτε οι “μελισσούλες”,

- τις έχει που τις έχει άχτι το σύστημα,
μιας και η κοινωνία τους δίδει το κακό παράδειγμα -

γίνουν επικίνδυνες για το σύστημα ,
ότι θα επιστρατεύσουν ‘πρόθυμους’ επιστήμονες,
οι οποίοι θα αλλάξουν το DNA τους ή το λογισμικό τους,
και θα βάλουν την μία να τσιμπάει την άλλη.



Ζητώ συγγνώμη, μακρηγόρησα πάλι.

Τα σέβη μου σε όλη την παρέα.
GT.

Blackangel είπε...

Συνοδοιπόρος χαίρομαι που συμφωνούμε για την υποτιμημένη αξία του μέσου νου.

Πολύ ορθό και αυτό που ανέφερες για τον μέσο Σοβιετικό νου και την ουσιαστική υιοθέτηση των αρχών του σοσιαλισμού που καθιερώθηκε από μια άλλη γενιά και σε μια άλλη εποχή. Ο χρόνος είναι και αυτός μια σημαντική παράμετρος. Δε σκεφτόμαστε πάντα το ίδιο, ούτε τα προβλήματα είναι όλα τα ίδια. Κάποια προβλήματα βέβαια είναι διαχρονικά κακά τα ψέματα. Για αυτό έθεσα και θέμα ηθικής. Δεν μπορεί οι πολιτικές τακτικές να υπερισχύουν του ουμανισμού. Είναι μια μεγάλη πρόκληση των αυτοδιοικούμενων κοινωνιών (λέτε να γίνω αναρχικός στα γεράματα? Κάποιος να με σταματήσει).

Πολύ σωστό και αυτό που ανέφερες για τον δυτικό πολιτισμό. Μα η αλλαγή ΟΦΕΙΛΕΙ να ξεκινήσει από το προπύργιο του καπιταλισμού.

Blackangel είπε...

GT εύστοχος όπως πάντα.

Μου άρεσαν ΠΟΛΥ τα παρακάτω:

“Ο ένας κρατάει τον άλλο.
Και ο ένας φοβάται τον άλλο.

Στον ίδιο κύκλο διαφθοράς όλοι τους,”

“ με δανεικά κοινωνικό “status” -
εκεί καταπέσαμε,
οι φελλοί στην πρόσοψη,
οι αξίες στην κοινωνική εξορία,”

“Στρατιές manipulators ανθρώπινης σκέψης έχουν επιστρατευθεί .”

“Επανάσταση μάλλον πρέπει να είναι το …

Να νοιώθεις ενοχή,
που ζεις εσύ σε ανθρώπινες συνθήκες και άλλος στην φαβέλα,”Και τα «Να μην» σου:

“Να μην δέχεσαι το παιδί του έχοντος,
να έχει ένα προγυμναστή για κάθε μάθημα
και το παιδί του μη έχοντος,
να μην έχει ευκαιρία στην μάθηση,

Να μην δέχεσαι ο έχων,
να έχει αξονικό τομογράφο αυθημερόν,
και ο μη έχων,
να μπαίνει σε λίστα εξαμήνου,

Να μην δέχεσαι την ύπαρξη πληρωμένης δικαιοσύνης,
ή ποσοστό των δικαστών σε διατεταγμένη υπηρεσία,

Να μην δέχεσαι να σε δουλεύουν οι πολιτικοί
που τους παραχώρησες το δικαίωμα να αποφασίζουν για σένα,”

Απλά υποκλίνομαι........

D.Angel είπε...

Μιας και αλλοι φεύγουν άλλοι έρχονται κι άλλοι είναι σταθερες αξίες κάτι σου χω εδώ που μέχρι να μπεις θα χει γίνει παρελθον!
Φιλιά πολλά αγγελε!
http://dreamer-angela.blogspot.com/2009/05/blog-post_08.html

Blackangel είπε...

Γεια σου Αγγελάκι.

Θα έρθω από "εκεί" να δω τι μου έχεις.

;-))

Φιλιά.

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

καλησπερα εκπτωτε αγγελε!
ηρθα κι εγω στα βασιλεια σου.σου αφηνω κι αλλες δυο διευθυνσεις μια κι απο οτι βλεπω σε ενδιαφερει κι εσενα η σχεση ατομου/εξουσιας και πως διαμορφωνεται:

http://nekthl.blogspot.com/2009/10/blog-post_3007.html αυτο ειναι του ιπταμενου ολλανδου και δες το με προσοχη-ειναι συγκλονιστικο!
γενικα ο ιπταμενος στη σελιδα του βαζει πολυ δυνατα τετοια θεματα.
δες κι εδω:
http://nekthl.blogspot.com/2009/10/blog-post_07.html
ενα δικο μου -στο Ξανθη Φιλοσοφειν-
παλι σχετικα με τη σχεση μας με την ελευθερια κλπ κλπ
να εισαι καλα
και χαρηκα

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

"Ρωτώ και εγώ ρητορικά με τη σειρά μου, μπορούμε να πετύχουμε όλες αυτές τις αλλαγές χωρίς την κατάληψη της εξουσίας;"
απαντω κι εγω ρητορικα στην ουσια ξαναρωτωντας:
εστω οτι καταλαμβανουμε την εξουσια,
αν τα Εγω αυτων που την καταλαβουν,
δεν εχει καμμία ουσιαστικη διαφοροποιηση στη δομη του,
απο τα Εγω αυτων που την ειχαν πριν,
τί θα αλλάξει?εγω νομιζω μαλλον τιποτα.
η κοινωνικη δομη θα παραμεινει η ιδια-αυταρχικη και καταπιεστικη,
ισως να αλλαξουν τα ονοματα των "ειδωλων-συμβολων" στη βαση η αναπαραγωγη της αυταρχικοτητας απλα θα επαναλαμβανεται.
αεναως...
καλημερα μαυρε αγγελε.
Υ.Γ ο μαυρος αγγελος ο εκπτωτος δεν ηταν?
ή λαθος σε λεω εκπτωτο?

Blackangel είπε...

Καλημέρα ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ.....ένα περίπου χρόνο μετά (καλά έλεγε ο Αινστάιν ότι ο χρόνος είναι σχετικός....).

Καταρχήν οφείλω να σου ζητήσω μια μεγάλη ΣΥΓΝΩΜΗ για τη χρονοκαθυστέρηση. Αιτία δεν είναι η αγένεια μου, αλλά το γεγονός πως δε μπορώ ουσιαστικά να τσεκάρω αναρτήσεις σχολίων σε παλαιότερες δημοσιεύσεις μια και και δεν έχω πρόσβαση στο αρχικό mail του ιστολογίου. Προσπαθώ να "δηλώσω" την τωρινή ηλεκτρονική διεύθυνση αλλά το blogspot μου "ζητάει" ένα μη google λογαριασμό (δεν καταλαβαίνω γιατί).

Θα επισκεφτώ τα ιστολόγια που μου πρότεινες με μεγάλη μου χαρά.

Χάρηκα για την επίσκεψη σου και συγνώμη και πάλι.

Μαύρος Άγγελος ο έκπτωτος. ;-)

Υ.Γ. Με βρίσκει κάτι παραπάνω από σύμφωνο το "...η κοινωνικη δομη θα παραμεινει η ιδια-αυταρχικη και καταπιεστικη, ισως να αλλαξουν τα ονοματα των "ειδωλων-συμβολων" στη βαση η αναπαραγωγη της αυταρχικοτητας απλα θα επαναλαμβανεται.αεναως..." !!!!!

Για αυτό και παρέθεσα τα λόγια του Holloway: "«Ο μόνος τρόπος που μπορούμε να φανταστούμε σήμερα την επανάσταση δεν είναι ως κατάληψη της εξουσίας αλλά ως κατάλυση της εξουσίας»."!!!!!!

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

Καλησπέρα Έκπτωτε!
Μη ζητάς συγνώμη, η σχετικοτητα είναι απόλυτη τελικα!
για το πρόβλημα που αντιμετωπίζεις, άφησε ένα ερώτημα στο bloggers help-στα αγγλικα όμως-ισως κάποιος εχει κάτι να σου προτείνει.
όσο για τα σχόλια γενικα εγω για αυτό έχω ενεργοποιημένη την έγκριση τους πριν δημοσιευτουν.Πόσες φορες θα σου τύχει να πάνε σε παλιά σου ανάρτηση?Ε και μία φτάνει!
Ευχαριστη εκπληξη ηταν η απαντησή σου πάντως.
Οσο για τον Holloway, πολύ μου άρεσε το σκεπτικό του.
Αυτά Αγγελε
καλό βράδυ να έχεις
Υ.Γ φαντάζομαι ότι μέσα στην επόμενη χρονιά θα λάβεις και αυτό το σχόλιο!

Blackangel είπε...

Είσαι απίστευτη. Έχω πεθάνει στα γέλια με το ΥΓ σου. :-))

Το έλυσα το πρόβλημα. Τελικά ήταν πολύ πιο απλό από ότι φανταζόμουν (απόδειξη ότι έλαβα ειδοποίηση για τη δημοσίευση σου + απόδειξη ότι είμαι επιπόλαιος).

Καλή σου μέρα λοιπόν και......"θα τα πούμε" μέσα από τη μπλογκόσφαιρα (βρίσκομαι σε συγγραφική απραξία αλλά ευελπιστώ ότι θα "επανέλθω"). ;-)

Erblina είπε...

Unë rekomandoj Dr Ediomo për këdo që ka nevojë për ndihmë në marrëdhënien e tyre. Marrëdhënia ime ishte një rrëmujë, por falë Dr Ediomo për magjinë e tij të dashurisë, tani i dashuri im më do aq shumë dhe nuk ka më palë të treta në marrëdhënien tonë. Nëse keni nevojë për ndihmë me marrëdhënien tuaj, kontaktoni Dr Ediomo përmes WhatsApp+2349035797456. ai është i mirë në casting
* Magjitë e dashurisë
* Magjitë e humbura të dashurisë
* Heqja e syrit të keq
*Magji për të ndaluar divorcin
* Magjitë e pajtimit
* Magjitë me fat
* Magjitë e fitimit të lotarisë
Dr Ediomo Whatsapp: +2349035797456
Email: drediomo77@gmail.com