Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2007

Κρίση ταυτότητας

Δεν έχω διάθεση να γράψω. Είμαι απογοητευμένος. Για πρώτη φορά αναφέρομαι στον εαυτό μου και στα συναισθήματα μου. Από την αρχή που έκανα αυτό τον χώρο είπα ότι δεν θα μιλήσω επί προσωπικού. Δεν αφορά κανέναν τι νιώθω και πως περνάω. Αντίθετα κάποια από τα θέματα που κατά καιρούς έχω αναρτήσει πιστεύω πως θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα βήμα, το έναυσμα αν θέλετε μιας εποικοδομητικής συζήτησης.

Ας πάρουμε τα πράγματα όμως από την αρχή.

Το blog αυτό είναι ένα βήμα για να εξωτερικεύω τις όποιες κοινωνικές μου ανησυχίες. Ο λόγος ύπαρξης του είναι καθαρά ψυχοθεραπευτικός. Δεν σκοπεύω ούτε να πολιτευτώ, ούτε να ηγηθώ κάποιας παγκόσμιας επανάστασης, ούτε….τίποτα άλλο. Άρα θα μπορούσε να μην έχει υπάρξει. Υπάρχει, επειδή το θέλω εγώ και ίσως το χρειάζομαι. Δεν είναι όμως πολύ εγωιστικό? Πάλι ο εαυτός μου στο κέντρο του σύμπαντος. Το άλλοθι ενός αστού για να κοιμάται καλύτερα τα βράδια και για να έχει να διηγείται στα παιδιά του ιστορίες για αγρίους στο μέλλον (ξέρετε τι μαλακίες έχω γράψει εγώ?). Αντιπολιτεύομαι τον καπιταλισμό και όμως με τη στάση μου στηρίζω τις αρχές που «μάχομαι». Που στηρίζεται ο καπιταλισμός? Στην ατομικότητα (δε το λέω εγώ, ο Μαρξ το λέει). Άρα? Αδιέξοδο. In front of me.

Γαμώ τα blog μου γαμώ.

Αν ήμουν δημοσιογράφος θα έγραφα για να πληρώνομαι (μην πει κανείς καμιά μαλακία για λειτούργημα γιατί θα ασελγήσω πάνω του). Εγώ γράφω……για να γράφω. Χωρίς στόχο, χωρίς σκοπό. Εξυπηρετώ την προσωπική μου μαλακία και τίποτα άλλο.

ΔΕΝ «ΜΟΥ» ΑΡΕΣΕΙ. ΔΕΝ «ΜΟΥ» ΑΡΚΕΙ.

Πάλι το «ΜΟΥ». Σαν τις αγελάδες.

Θα ήταν μεγάλη μου επιτυχία να βρω έναν λόγο ύπαρξης του συγκεκριμένου χώρου που να μην έχει να κάνει με «εμένα». Μα είναι το δκτυακό «μου» ημερολόγιο. Και γιατί πρέπει να δημοσιεύω τις σκέψεις «μου»? Ε?

Συμβαίνουν τόσα πράγματα γύρω μου που τα λόγια είναι φτώχεια που λέει και ο θυμόσοφος λαός μας.

Η Εθνική κέρδισε την Τουρκία και ξαφνικά πήραμε την πόλη. Αυτοί που κάηκαν ψήφισαν αυτούς που ευθύνονται για την καταστροφή τους. Η Ν.Δ. χτυπάει αμέσως μετά τις εκλογές τους μικρομεσαίους. Τη λαϊκή δηλαδή βάση που τους στήριξε και τους έβγαλε κυβέρνηση. Ένα σωρό απαίδευτοι μαλάκες κυκλοφορούν ανάμεσα μας.

Μου έρχεται να πάρω τις θάλασσες (σόρυ δεν μου αρέσει το βουνό, εκτός από τις «βουνάρες»).

Πριν πέσω στα σκληρά και πριν επισκεφτώ ψυχίατρο, έχετε να αντιπροτείνετε κάτι? Βρίστε με, φτύστε με, σταυρώστε με, ψηφίστε με για αρχιμαλάκα μπλόγκερ. Κάντε μου άγριο σεξ. Δώστε νόημα στην μεσοαστική ζωή μου και κάντε με να αισθανθώ όπως κάποιοι ιδιοκτήτες φόρουμ που γνωρίζω.

Έχω δοκιμάσει τα πάντα. Μέχρι και με ULTREX λούστηκα.

Καταλήγω στον ίδιο παρανομαστή. ΛΟΓΙΑ, ΛΟΓΙΑ, ΜΠΛΑ, ΜΠΛΑ, ΜΠΛΑ…………..γαμώ τις σκέψεις μου, γαμώ.

Μην ανησυχείτε. Δεν μιλάω ακόμη με τον εαυτό μου, ούτε με κάποιο ανύπαρκτο πρόσωπο.

Να το ρίξω στην θρησκεία? Είναι σαν να γίνω πούστης στα γεράματα.

Το χιούμορ μου στερεύει. Οι αντιστάσεις μου ασθενούν. Ο λόγος μου είναι ανύπαρκτος και αναιμικός.

Κατάθλιψη?

Μα ποτέ δεν με αγάπησα.

Χαμηλή αυτοεκτίμηση? Σιγά τα ωα.

Μου λείπει το σεξ? Όσο με βαστάνε τα χέρια μου (τα credits στον φίλο μίας φίλης) δεν έχω ανάγκη.

ΑΡΑ?

Τι κάνουμε ΟΛΟΙ ΜΑΣ σε αυτό τον κόσμο? Επιβιώνουμε? Προσπαθούμε απλώς να περάσουμε καλά και να μην κάνουμε θόρυβο φεύγοντας? Προσπαθούμε να αποτελέσουμε την χρυσή μετριότητα?

Θέλετε να ανήκετε στατιστικά στον «μέσο όρο»?

Έχετε ποτέ θέσει τον εαυτό σας στην υπηρεσία ενός ιδανικού? Ενός στόχου που δεν θα εξυπηρετεί το ΕΓΩ ΣΑΣ?

Όταν τα σκέφτομαι όλα αυτά τρομάζω. Ποιο κοινωνικό σύνολο και ποιο κοινωνικό καλό. Όλοι είναι τόσο μπερδεμένοι και τόσο τρομαγμένοι που όλα αυτά ακούγονται αστεία (ίσως και να είναι, είμαι ανοιχτός σε προτάσεις).

Ανοίγω ένα μπουκάλι φτηνό κόκκινο κρασί (κάποιος μου το έκανε δώρο). Παίρνω ένα από τα καλά ποτήρια που έχει αγοράσει η γυναίκα μου. Το γεμίζω. Το υψώνω και πίνω στην υγειά σας. Την πνευματική σας υγεία. Πίνω στην μόρφωση σας. Την ουσιαστική όμως αυτή που συμπεριλαμβάνει παιδεία πραγματική και κουλτούρα. Πίνω στην αφύπνιση της συνείδησης σας. Πίνω στους…..εφιάλτες. Αυτούς που πρέπει να έχουμε μια και ζούμε σαν τα ζώα. Πίνω στις τύψεις σας. Αν δεν νιώθετε δεν ανήκετε στην παρέα μου. Πίνω στην οργή σας. Στην οργή για κάποια αδικία που είδατε και όχι βιώσατε προσωπικά. Πίνω στο αστικό παραμέρισμα της προσωπικής μας ζωής. ΝΑ ΠΑΕΙ ΝΑ ΓΑΜΗΘΕΙ ΤΕΤΟΙΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ. Πίνω στο πάθος. Πίνω στον πόθο. Πίνω σε αυτούς που έχουν πραγματικά αρχίδια. Πίνω στον Ερνέστο. Πίνω στον Άρη. Πίνω σε αυτούς που ξεχάσαμε. Πίνω….για να ξεχάσω………..γαμώ τα σπερματοζωάρια και ωάρια των γονιών μου.

VIVA LA REVOLUTION

ΧΙΚ!!!!!!!!!!

21 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ομολογώ πως με εξέπληξε η δημοσίευσή σου, αλλά νομίζω οτι κατανοώ την
οργή;
αγανακτηση;
αμφιβολία;
αναζήτηση;
κρίση ταυτότητας;
ανασφάλεια;
(ίσως όλα..;)

Να προσπαθήσω να απαντήσω επιγραμματικά σε κάποια απο τα ερωτήματα, και επιφυλάσσομαι για μεγαλύτερο μελλοντικό "κατεβατό"

Ειτε θέλουμε είτε όχι, το "Εγω" μας είναι πάντα εδώ, δυναμικά παρόν .. Είναι πολύ δύσκολο να αποστασιοποιθούμε, και να κρυφτούμε (Νομίζω μάλιστα ότι δεν πρέπει να συμβαίνει)

Είσαι εδώ για σένα .. αλλά και για όλους εκείνους/εμάς που σε παρακολουθούμε (καθημερινά ή λιγότερο συχνά) και με χαρά διαβάζουμε νέες σου δημοσιεύσεις

Δεν είναι απαραίτητο να συμφωνούμε σε όλα. (τουλάχιστον όχι αμέσως;)

Εχεις όμως δικιο στο σημείο που αναφέρεις ότι αυτό που ζητάς είναι εποικοδομητική συζήτηση.
Μερικοί προτιμούν να μένουν θεατές.
Θεμιτό. Δεν είναι;
(Αν σου αρέσει. Αν δε σου αρέσει, να πας αλλου :ΡΡ)

Έγραψες "Αν ήμουν δημοσιογράφος θα έγραφα για να πληρώνομαι (μην πει κανείς καμιά μαλακία για λειτούργημα γιατί θα ασελγήσω πάνω του)"

Και ομως, διαφωνώ οριζοντίως, καθέτως και όπως προτιμάς (αναφέρομαι στην επακόλουθη "ασέλγεια")

Γράφεις πρωτίστως για σένα, και για όλους εμάς. Εκείνους που γνωρίζεις και εκείνους που σε γνωρίζουν απο μακριά, και ίσως ποτέ δεν σου απάντησαν (ακόμη) τίποτα.
(και αυτό είναι η δική σου πληρωμή)

Μην τολμήσεις να σταματήσεις αυτό που κάνεις ..και.. μη βγάλεις ..κιχ (σε συνέχεια του τελευταίου σου ..χικ:Ρ)

Κλείνω προσωρινά με ..
http://www.youtube.com/watch?v=-2ohGF0K4AI&mode=related&search=

αλλά σε προειδοποιώ:

Θα επανέλθω για το "μαστίγωμα"

ζζζ

Ανώνυμος είπε...

Από τα καλύτερά σου.

...
Για συμπαράσταση το ακόλουθο,
"
Τίς κρύες γυναίκες που με χαιδεύουν,
τους ψευτοφίλους που με κολακεύουν,
που απ' τούς άλλους θέλουν παλικαριά
κι οι ίδιοι όλο λερώνουν τα βρακιά

Κι ο παροιμιώδης μέσος ανθρωπάκος,
κέρδος ποτέ, μ' από παθήματα χορτάτος
που συνηθίζει στην κάθε ψευτιά,
αρκεί να έχει γεμάτο τον ντορβά

Κι οι δάσκαλοι της νεολαίας γδαρτάδες,
κόβουν στα μέτρα τους μαθητάδες,
κάθε σημαίας πλαισιώνουν τους ιστούς,
με ιδεώδεις υποτακτικούς,
που είναι στο μυαλό νωθροί,
μα υπακοή έχουν περισή,

Τους έχω βαρεθεί

Κι οι ποιητές με χέρι υγρό
υμνούνε της πατρίδος τον χαμό,
κάνουνε τα στοιχειά, στιχάκια
με τους σοφούς του κράτους τά 'χουνε πλακάκια

Τούς έχω βαρεθεί
"

από μνήμης ένα παλιό ωραίο,
μελοποιημένο από τον Θ.Μικρούτσικο,
τραγουδημένο από την Μ.Δημητριάδη

Arabian lady είπε...

russian
http://www.islamway.com/mohammad/

Doulosofos είπε...

Άρχοντα μου...
Στην δουλειά μας ζούμε μια πειθαρχημένη καθημερινότητα,
Στο σπίτι που ανοίξαμε ή κλείσαμε, διεκπεραιώνουμε πειθαρχημένα τις υποχρεώσεις μας,
Στο Πανεπιστήμιο μελετάμε με πειθαρχία,
Στο φόρουμ επικοινωνούμε με τους όρους που επιβάλει ο Ύπατος Αρμοστής την τήρηση των οποίων επιβλέπουν με θρησκευτική ευλάβεια μια αγέλη από τσατσόνια...
Και άλλα...και άλλα...και άλλα.
Μικρές νησίδες ελευθερίας μείνανε στην ζωή μας (όπως η ιστοσελίδα σου), να μας φιλοξενούν για λίγο, να αισθανόμαστε ότι υπάρχουν και άλλοι τρελαμένοι, δεν είμαστε μόνοι, να παίρνουμε βαθειά ανάσα και ξανά βουτιά στην αλήθεια της πραγματικότητας που τρεις λεξούλες αναδεικνύουν σε όλη της την φρίκη: Homo homini lupus.
O άνθρωπος για τον άνθρωπο λύκος.
Μείνε μαζί μας, είμαστε μαζί σου.

gog είπε...

Ερωτήματα ... ερωτήματα ... όλοι/ες εμείς μπορούμε να προσθέσουμε κι άλλα πολλά, όπως:
- Υπάρχει ελευθερία βούλησης;
- Γιατί βρισκόμαστε "εδώ"; μήπως είμαστε ένα πείραμα ανώτερου πολιτισμού; υπάρχει "θεός";
- Τι είναι αυτό που επιχειρούμε να καταφέρουμε στη σύντομη ζωή μας;
- Ευτυχούμε ποτέ; επηρεάζουμε κάτι/κάποιον;

Η μόνη σίγουρη απάντηση είναι ότι ο/η καθένας/μία από εμάς, ΠΡΕΠΕΙ (είναι αναγκασμένος/η) να πορεύεται με τις δικές ΤΟΥ/ΤΗΣ τύψεις, αγωνίες, ερωτηματικά και ΕΠΙΛΟΓΕΣ!

Ίσως, κάποιες φορές, να έχουμε και την εντύπωση μιας άλλης σιγουριάς!
- Ποιας;
- Της ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ!!!

Αν πάλι κάποιες φορές δεν είμαστε σίγουροι ότι επικοινωνούμε με το περιβάλλον (π.χ. όταν δεν μας απαντούν οι άλλοι) ... τότε αντιμετωπίζουμε συναισθήματα όπως "κρίση ταυτότητας", ανασφάλειας, αδυναμίας, ασημαντότητας κ.ά. Το αποκορύφωμα αυτών των συναισθημάτων είναι η -πάσης φύσεως- "φυγή"!
Όμως, μην ανησυχείς. ΕΣΥ δεν κινδυνεύεις! Όπως βλέπεις, ζητάς την επιβεβαίωση και, πολύ απλά, την παίρνεις.

Blackangel είπε...

Ζζζ (ζορρό? ζουζούνα? ζούπερμαν?), Μπίλυ, Γογώ, Μοικανέ, σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια, την συμμετοχή σας και τον πολύτιμο χρόνο που διαθέσατε για να ποστάρετε. Θα απαντήσω μόλις βρω λίγο χρόνο στον καθένα ξεχωριστά.

Έχει γίνει μια παρεξήγηση. Εγώ δεν έγραψα πουθενά ότι θα σταματήσω να γράφω ή ότι αυτό έχει να κάνει με το γεγονός της μη συμμετοχής σας. Ποτέ δεν θα έλεγα κάτι τέτοιο, γιατί αυτό παραπέμπει σε έμμεσο εκβιασμό (εκμετάλευση της "φιλίας" μας).

Εκείνο που ήθελα να "αναδείξω" μέσα από το ποστ μου – ξέχωρα από τα «υπαρξιακά» μου, είναι το «ΕΓΩ» σε σχέση με το κοινωνικό σύνολο.

Όλα ξεκινάνε από το ΕΓΩ, καμία αντίρρηση. Βλέπουμε τον κόσμο και τον κρίνουμε μέσα από τα δικά ΜΑΣ μάτια και όχι μέσω ενός συνόλου. Τι γίνετε όμως όταν περιχαρακωνόμαστε μέσα στην ατομικότητα μας και δεν μας ενδιαφέρει τίποτα άλλο γύρω μας?

Τα τελευταία χρόνια, κυρίως μέσα από απολιτίκ οικολογικές οργανώσεις αλλά και κυρίως χάρη σε μια δυναμική καμπάνια έχει ευαισθητοποιηθεί πολύ κόσμος και κάνει μια οικολογική προσπάθεια καταλαβαίνοντας ότι πρέπει να υπάρξουμε στη φύση ως ένα απλό μέλος της και όχι ως κυρίαρχος της (ότι δικαιώματα έχει ένα μυρμήγκι έχουμε και εμείς και τίποτα περισσότερο).

Το παραπάνω είναι ένα απλό παράδειγμα για το που θέλω να καταλήξω. Γιατί να μην γίνει και μια ανάλογη καμπάνια και κατά συνέπεια ευαισθητοποίηση και κινητοποίηση που να αφορά κοινωνικά θέματα π.χ.?

Θα συνεχίσουμε αν συμφωνείτε αυτή την κουβεντούλα γιατί θεωρώ την «ατομικότητα» μία από τις ρίζες του «κακού».

Τα λέμε.

Ανώνυμος είπε...

Κάθαρμα μας τρόμαξες.
Προς στιγμή φοβήθηκα,
ότι πέρναγες κρίση κατάθλιψης.
Αλλά ξέχασα…
Ποια περιστασιακή μπέκρα
(τονίζω το περιστασιακή),
έχει ψυχολογικά προβλήματα;
Μιλώ από προσωπική πείρα τονίζοντας ότι:
η καλή παρέα
συν το καλό κρασί,
στέλνει τον ψυχίατρο,
στην οικοδομή.
(τον στέλνει δλδ στην ανεργία)
Χικ………

Voro... ο Τρομπαδούρος ;)

Unknown είπε...

Έλα ρε Μητσάρα.. Δεν είναι τίποτα.. απλά ο Καπιταλισμός σου χτύπησε την πόρτα :-)

Σε καλο δρόμο βρίσκεσαι.. σε λίγο καιρό (όταν ακόμα και αυτά που κανεις για σένα δε θα σε γεμίζουν) πιστεύω πως θα συμφωνήσεις σε κάτι που πρωτοείπε ο Κορνήλιος Καστοριάδης: "Είμαι αντίθετος σε οποιαδήποτε λέξη-έννοια έχει κατάληξη σε -ισμός."

Μην προσπαθείς να είσαι ο "Τέλειος"! Μια παρέα είμαστε που διαβάζουμε, προβληματιζόμαστε και σχολιάζουμε τις σκέψεις και τις απόψεις μας. Μην απολογείσαι και μην κατακρίνεις τον εαυτό σου, και κυρίως, μην το κανεις δημοσια!

Blackangel είπε...

Ο/Η Themis είπε...
--------------------------------
Τεμης, συμφωνώ με τον Κορνήλιο.

Βρε συ δεν προσπαθώ να είμαι τέλειος. Τι είναι ο τέλειος άνθρωπος και ποιος το καθορίζει αυτό? Άσε που ακούγεται και λίγο φασιστικό αυτό (μακρυά από εμάς). Τέλειος κατά τον Χίτλερ ήταν ο απόγονος της Άριας φυλής (ξανθός κλπ). Εγώ είμαι καταμελάχροινος σαν τον yban χαχαχα. Πέρα από την πλάκα, ποτέ στην ζωή μου δεν προσπάθησαν να γίνω κάτι που δεν ήθελα.

Συμφωνώ ότι είμαστε μια παρέα κλπ κλπ αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί δεν πρέπει «να το κάνω δημόσια»? Αφού έτσι και αλλιώς εκτειθόμαστε που εκτειθόμαστε (sic). Ότι γράφουμε στις σελίδες μας είναι ΕΜΕΙΣ. «Γεμάτα» από ΕΜΕΙΣ. Αυτό αναρρωτήθηκα και εγώ. Αρκεί? Προσωπικές σκέψεις, λόγια κλπ κλπ. Θα προτιμούσα πχ το «κίνημα» των bloggers να προχώραγε λίγο παραπάνω. Μπορεί να γίνει στο μέλλον, μπορεί και όχι.

Ωχ πολλά θέματα ανοίγω, άντε να συμμαζευτώ μετά.

Ανώνυμος είπε...

Δεν μπορώ να θυμηθώ σε τι μπορώ να απαντήσω...όμως θεωρώ οτι το κύριο και καίριο ερώτημα σου ειναι "ΤΟ ΕΓΩ" και το "ΕΜΕΙΣ" η ομάδα, το σύνολο κ.λ.π.
Καταρχάς,για να μην υπάρξει καποια παρεξήγηση, αυτά που θα γράψω παρακάτω ειναι αυτά που πιστεύω εγω..και όχι η επιστήμη (κοινωνική ψυχολογία ή δεν ξέρω πως αλλιώς λέγεται..??)
Για να καταλάβουμε ΠΟΥ ανήκουμε, σε ποια κοινωνική ομάδα και κοινωνικό σύνολο, δεν αρκεί να καταλάβουμε ΤΙ αντιπροσωπεύει η κάθε ομάδα στην οποία "θεωρούμε" οτι ανήκουμε!!
Σημασία έχει που ΚΑΤΑΤΑΣΟΥΜΕ εμεις οι ίδιοι τον εαυτό μας, τι εικόνα έχουμε εμεις για εμάς...
Με τον τρόπο λοιπόν που προβάλουμε εμεις τον εαυτό μας, με τον τρόπο αυτό τον "διαφημίζουμε" στην ουσία, στο κοινωνικό σύνολο..

Δεν θεωρώ λοιπόν, οτι εσένα, εμένα και άλλους ανθρώπους που έχουμε πει δυο κουβέντες- οτι δεν μας απασχολούν διάφορα κοινωνικά προβλήματα, αλλά δεν έχουμε τον "χώρο" να κινηθούμε..ούτε την φωνή να ακουστούμε..
αρνάκια είμαστε και απλά δεν ανήκουμε στα αρνάκια με τις παροπίδες..αλλά βλέπουμε και λίγο πιο μακρυά...Λίγο όμως..
γιατί ναι- τα "κότσια"του Τσε δεν τα έχουμε...
Φυσικά δεν απογοητεύομαι, ελπίζω οτι ίσως μια μέρα τα αποκτήσω και φύγω απο αυτές τις διάφορες ομάδες που "ανήκω" (θέλοντας και μη)...
Όσο ζω θα ελπίζω..οτι κάτι ίσως κάποτε καταφέρω...

Δημήτρη σε πιάνννωωωΩΩ???

Δεν ξέρω τώρα με αυτές τις παπαριές(συγχωρέστε με για την λέξη) που λέω, έχω πέσει μέσα στο θέμα, αλλά οι πράξεις σου ( τα λόγια σου, κ.λ.π.) δείχνουν άνθρωπο που θέλει κάτι να κάνει, κάτι να αφήσει πίσω του αλλά δεν μπορεί να βρει τον τρόπο..!
Αν ωστόσο τον βρω εγω, θα στον πω....:p θα βρω τον τρόπο να τον πω και στους άλλους..το θέμα ειναι κατά πόσο θα "ακολουθήσουν" το ρεύμα..

φιλιάα...

υγ:νομίζω ότι αν ήμουν κάπου εκεί κοντά,θα έπινα κι εγω μαζί σου, ΧΙΚΚΚΚΚΚΚΚΚ!!

Ανώνυμος είπε...

ξέχασα τ' όνομά μου..
katerinio.

Unknown είπε...

Το "μην κατακρίνεις τον εαυτό σου δημοσια" το είπα επειδή μου φάνηκε σα να κατηγορούσες τον εαυτό σου. Μπορούμε να κάνουμε την αυτοκριτική μας, χωρίς να ρίχνουμε τόσο το "Εγώ" μας.. :-)

Ο "κόσμος" Μήτσο, σε γνώρισε στο internet σαν τον δυναμικό blackangel που με το humor και την έντονη προσωπικότητα περνούσε κοινωνικά μηνύματα με πολύ εύστοχο και έξυπνο τρόπο!!
’ποψη μου είναι να συνεχίσεις σε αυτό το στυλ και να μην προσπαθήσεις να βγάλεις όλα τα συναισθήματα σου έξω. Αν σου βγήκε έτσι, καλώς..Πιστεύω όμως ότι το να προσπαθείς να "γνωρίσεις" έναν άνθρωπο από αυτά που που γραφει, δηλαδή το να θες να γνωρίσεις έναν συγγραφέα από το έργο του, είναι σα να θες να γνωρίσεις τον κόσμο μέσα από την τηλεόραση,δηλαδή, όσα περισσότερα προσωπικά βγάζουμε στη φορα, τόσο λάθος εντύπωση μπορεί να δώσουμε..

Και μια παρατήρηση: Δε μου αρέσει να λέμε "το κίνημα των μπλόγκερς".. Ας μη βάζουμε καλούπια και s' αυτό.. Γράφουμε από ψώνιο, γράφουμε για μας, γράφουμε επειδή έχουμε κάτι να πούμε, γράφουμε γιατί έτσι γουστάρουμε! Ας μην το κάνουμε "κίνημα"..

Unknown είπε...

Πάντως η δημοσίευση σου μου θύμισε και ένα άλλο σύνθημα σε τοίχους που δεν το είδα να το έχεις..

"Δεν μας έφταναν όλα τα προβλήματα του κόσμου, τώρα έχουμε και τα δικά μας!"

:-))))

Blackangel είπε...

Ο Themis είπε...
---------------------------------
Θέμη μου, καταλαβαίνω απόλυτα τι λες και σε πολλά συμφωνώ.

Ας επικεντρωθούμε – αν θέλεις/τε – στο θέμα του ΕΓΩ. Θα ασπαστώ το σύνθημα που παρέθεσες (θα το τοποθετήσω και στον δικό μου τοίχο) και θα αφήσω την αυτοκριτική μου στον.........εαυτό μου (γαμώτο δεν μπορώ να ξεφύγω από μένα, τι αδιέξοδο και αυτό).

Παρόλο που και μένα δε μου αρέσουν οι ταμπέλες και οι κατηγοροποιήσεις, καθώς και οι μεγαλοστομίες, δεν μπορώ να μην δω ένα «κίνημα» (τι φοβάσαι, μήπως πάρουν την πατέντα από το ΠΑΣΟΚ?) στο πρόσωπο των μπλόγκερ. Όπως και στο internet, όπου λειτουργεί μια καθαρά σοσιαλιστική πρακτική (όχι σαν του ΠΑΣΟΚ, χαχα) μια και τα περισσότερα πράγματα διανέμονται δωρεάν και με εθελοντική εργασία. Ο τρόπος λειτουργίας του διαμοιρασμού αρχείων (έχω εγώ κάτι και το μοιράζομαι με όσους το θέλουν), ή η συγγραφή ενός μπλογκ (που γίνετε αφιλοκερδώς) κ.α.π. είναι άξια πολιτικής και κοινωνικής έρευνας. Οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια σε μια εποχή που οι πολίτες θα πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Αλλά αυτό είναι ένα θέμα αξίζει να το συζητήσουμε ξεχωριστά για να μην «χαθεί».

Σε ευχαριστώ για την συμμετοχή σου.

Unknown είπε...

Α να μπράβο!! ;-)

Κι εγώ σ' ευχαριστώ και σε προσκαλώ (και τους ανγνώστες σου) στο νέο μου thread με τίτλο "Περί θρησκείας και άλλων... δαιμονίων!"

:-)

Blackangel είπε...

Κατερινιοοοοοοοοοοοο με πιάνεις, αλλά σε λάθος σημείο χαχαχαχα.

Ποιά επιστήμη, την άποψη μας λέμε, σαν να είμαστε παρείτσα (που λέει και ο Θέμης) σε ένα σπίτι και τα πίνουμε παρείτσα συζητώντας.

Την άποψη σου για το ΕΓΩ, την διάβασα με πολύ προσοχή. Δεν έχω απαντήσεις, παρά μόνο ερωτήματα. Γιατί πρέπει να ανήκουμε σε μια κοινωνική ομάδα που άλλοι καθόρισαν για εμάς? Μπορούμε να αφαιρέσουμε το ΕΓΩ από αυτές τις σκέψεις καιενέργειες?

Χάρη στο ίντερνετ κυρίως έχουμε πλέον ΤΟΝ χώρο να «υψώσουμε» την φωνή μας (γιατί νομίζεις θέλουν να τον ελέξουν?). Αρκεί να μην κρυβόμαστε πίσω από τα δάχτυλο μας. Την φωνή την έχουμε. Ας «ενοχληθούμε» και ας «ενοχλήσουμε».

Μια διευκρίνιση, δεν με ενδιαφέρει να ακολουθήσει κανείς κανένα δικό μου «ρεύμα». Με ενδιαφέρει να μην τους πάρει ή τους χτυπήσει το ρεύμα. Αυτό απαιτεί ενεργοποίηση. Απαιτεί παιδεία. Απαιτεί μόρφωση. Είναι όλα αυτά που καθημερινά δεν μας δίνουν. Είναι όλα αυτά που πρέπει να αναζητήσουμε και διεκδικήσουμε μόνοι μας. Είναι όλα αυτά που φοβούνται μην κάνουμε.

Υ.Γ. Αν ήσουν εδώ, σίγουρα θα τα πίναμε παρείτσα. Ελπίζω να μην εκμεταλλευόσουν έναν μεθυσμένο και «γέρο» άνθρωπο χαχα.

Blackangel είπε...

Ο/Η Themis είπε...
Α να μπράβο!! ;-)

Κι εγώ σ' ευχαριστώ και σε προσκαλώ (και τους ανγνώστες σου) στο νέο μου thread με τίτλο "Περί θρησκείας και άλλων... δαιμονίων!"

:-)
-----------------------------
Και να μην το έγραφες, το ξέρεις ότι θα συμμετείχα. Αφού έχω πάρει.... διαρκείας.

:-)

Ανώνυμος είπε...

Δημήτρη μου,
όπως το λες, είμαστε μια παρείτσα λες και πίνουμε ποτό σπίτι μας, αυτό αυτόματα μας "κάνει" μια ομάδα..Την δική μας ομάδα..(σωστά?)
Υπάρχουν πολλές ομάδες που συμμετέχουμε ΚΑΙ που μας την καθόρισαν άλλοι (π.χ. την τάξη που ανήκουμε στο ΕΑΠ)...υπάρχουν και άλλες πολλές που επιλέγουμε ΕΜΕΙΣ..
Η λέξη ομάδα- για 'μενα προσωπικά- δεν μου ακούγεται στα αυτιά σαν κάτι αυτομάτως "κακό"..
Τώρα στο άλλο σου ερώτημα, δεν πολυκαταλαβαίνω τι εννοείς..
Δηλαδή, απο που να αφαιρέσουμε το ΕΓΩ, απο ποιές σκέψεις? ποιές ενέργειες?(@$%#@$%@#$)

Φυσικά και συμφωνώ μαζί σου, οτι έχουμε δύνταμη μέσω του κυβερνοχώρου και φυσικά ενοχλούμαστε και ενοχλούμε κιόλας..
και φυσικά υψώνουμε την φωνή μας.

Επίσης μια διευκρίνιση, δεν εννοούσα το δικό σου ρεύμα, τελευταία παρατηρείται μια γενικότερη ενόχληση για όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, (βλέπε καταστροφή του περιβάλλοντος), το θέμα λοιπόν δεν είναι να μείνουμε στην ενόχληση, αλλά να ΚΑΝΟΥΜΕ και κάτι...ότι μπορούμε, οτι περνάει απο το χέρι μας..αυτό που λες εσυ- να ακουστεί η φωνή μας- μια μικρή αρχή έχει γίνει..
το θέμα ειναι να ακολουθήσουν κι άλλοι..πολλοί..που να πιστεύουν το ίδιο και να γίνουν δυνατότεροι.
και καταλήγω σε αυτό που γράφεις εσυ ....απαιτεί ενεργοποίηση, παιδεία..κοινωνική μόρφωση..για όλα αυτά τα καθημερινά που μας στερούν. Είναι όλα αυτά που πρέπει να αναζητήσουμε μόνοι μας. ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΟΥΜΕ.
Ωστόσο θεωρώ οτι απ' όσο σε έχω παρακολουθήσει, απ' όσο σε έχω δει να "κινείσαι" μέσα σε αυτό το χώρο,έχεις έναν ιδιαίτερο τρόπο να λες την γνώμη σου ελεύθερα και να κάνεις την φασαρία που είται σου επιτρέπεται είται ή όχι..και αυτό σε κάνει ξεχωριστό στα μάτια τα δικά μου.
Είσαι ο μαύρος άγγελος..όνομα και πράγμα..
μη σταματήσεις!!!!
keep going my dear

Ανώνυμος είπε...

Katerinio (πάλι ξεχάστηκα..γμτ!)

Ανώνυμος είπε...

μαύρο μου αγγελάκι,μετά απο απουσία πολλών μηνών επανήλθα και πάλι και ας πούμε καλύτερα ψυχολογικά(μιας κι είναι το θέμα)έτσι τουλάχιστον θέλω να πιστεύω!
μου λείψατε πραγματικά πολύ!!!
θέλοντας καιμη η κοινωνία απο μόνη της μας έχει κάνει λίγο πολύ όλους εγωκεντρικούς,βλέπεις για να μπορέσεις να επιβιώσεις σ'αυτήν την ζούγκλα πρέπει να προβάλεις το εγώ σου, όχι για κανένα άλλο λόγο,αλλά για να υπερασπιστείς τον εαυτό σου και τα πιστεύω σου.
Διαφορετικά σε τσουβαλιάζουν και σένα μαζί με όλους αυτούς τους μίζερους και απαθείς που δέχονται ότι τους σερβίρουν λενε και ευχαριστώ.Τεσπα επιδή αν αρχίζω να αναλύω τις δικές μου απόψεις θα χρειαστώ στο τέλος εγω ψυχιατρο και ο δικός μου παρετήθηκε ειπε και δεν με αναλαμβάνει ξάνά θα επανέρχομαι στο θέμα λίγο λίγο....
πολλά φιλιά
Φαίδρα

Blackangel είπε...

Φαίδρα μου καλώς ξανάρθες στην παρέα μας.

Ξέρεις, με την δημοσίευση μου στο blog δεν ήθελα να αναδείξω τα προσωπικά μου αλλά την δύναμη του ΕΓΩ και πόσο αυτό επηρεάζει τα υπόλοιπα πράγματα που λαμβάνουν χώρα γύρω μας. Δεν έχω απαντήσεις, απλώς ερωτήματα. Με απασχολεί καθαρά φιλοσοφικά. Αλλά η επικαιρότητα δεν μας αφήνει να ασχοληθούμε με φιλοσοφικής φύσεως ζητήματα βλέπεις.

Καλώς σε ξαναβρήκαμε λοιπόν και………ψιτ……και εμάς μας έλειψες. :-)