Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2007

The war within

Έχω ένα πρόβλημα και θέλω την βοήθεια σας. Διαβάζω καθημερινά (ως πολίτης αυτής της χώρας):

Αφαίμαξη 1000 ευρώ για κάθε νοικοκυριό με τις αυξήσεις σε καύσιμα, τρόφιμα, ΔΕΗ. Αύξηση φόρων, «ψίχουλα» σε μισθωτούς και συνταξιούχους και πάγωμα των κοινωνικών πόρων. Μοιράζει λέει η κυβέρνηση το 80% του εθνικού πλούτου στους έχοντες (σιγά το νέο, που αλλού θα τα μοίραζε μια δεξιά κυβέρνηση). Δηλαδή, από τα 16 δισ. ευρώ (η αύξηση του παραγόμενου εθνικού πλούτου το 2008), οι πολίτες λαμβάνουν μέρισμα αξίας 3,3 δισ., όπερ το 1/5 και τα υπόλοιπα 12,7 δισ. ευρώ πηγαίνουν στις τσέπες των λίγων και προνομιούχων. Θυμίζω τις προεκλογικές δηλώσεις του Καραμανλή από την πρώτη τετραετία: “ένας από τους στόχους της κυβέρνησης είναι η δικαιότερη κατανομή του μερίσματος της ανάπτυξης, με στοχευμένη μεταβίβαση στους οικονομικά ασθενέστερους”.

Ουρίστε? Πως είπατε?

Να προσθέσω το «ασφαλιστικό» (αν θα πάρουμε σύνταξη) και το πώς φαγωθήκανε και από ποιους ΤΑ λεφτά από τα ταμεία, τις απεργιακές κινητοποιήσεις και τα συλλαλητήρια που δικαίως θα λάβουν χώρα, τα ατελείωτα προβλήματα στην παιδεία, στην υγεία κλπ και πείτε μου εμένα τώρα ότι εγώ είμαι μίζερος και γκρινιάζω χωρίς λόγο.

Πραγματικά, αν δεν είχα οικογένεια, είχα μεγαλύτερα αρχίδια, δεν φοβόμουν το ξύλο και τη φυλακή και ήξερα καλό σημάδι ή θα ήμουν σε μια τρομοκρατική οργάνωση ή θα την οργάνωνα μόνος μου.

Και τι θα έκανα?

Θέλει ερώτημα?


Ποντάρω στην Λακωνία εγώ.

Ελιά και Κώτσο Βασιλιά καμμένα μου αδέλφια.

Θα μου πεις, τι επιλογές έχω? Έχεις τον Γιωργάκη.

Χαχαχαχαχα. Εντάξει, ρε παδιά μην βαράτε όλοι μαζί. Λέμε και καμιά μαλακία να περάσει η ώρα. Ο Καρατζαφέρης? Μπρρρρ ούτε να αστειευτώ δεν μπορώ με τους φασίστες. Η αριστερά είναι η μόνη που ορθώνει έναν λόγο της προκοπής αλλά μάλλον σύντροφοι δεν φτάνει. Πρέπει να ενωθείτε.

Και δεν μας φτάνουν όλα αυτά μας φεύγει και ο Θέμης στα ξένα. Καλό ταξίδι μικρέ μου αγωνιστή.

Τα λέω όλα αυτά, επειδή ξέρω ότι αποτελούν και δικές σας σκέψεις. Ξέρω ότι καταλήγετε στο ίδιο συμπέρασμα. Στο ίδιο αδιέξοδο. Αυτό βέβαια δεν σας δικαιολογεί να πηγαίνετε σαν μαλάκες και να τους ψηφίζεται. Είναι πολιτική αυτοκτονία και σε λίγο δεν θα είναι μόνο πολιτική.

Τι να κάνετε? Διαμαρτυρηθείτε. Διεκδικείστε τα δικαιώματα σας. Φωνάξτε. Βγείτε στους δρόμους. Μαυρίστε τους όπου και όταν σας δίνεται ευκαιρία. Καταλάβεται τον «διπλανό» που υποφέρει. Σταματήστε να είστε ρατσιστές και εθνικιστές. Αλλού είναι ο οχτρός. The war within.

Άντε καλό μήνα να έχουμε και μεγάλες αντοχές.

Καλά που έρχονται τα Χριστούγεννα και θα γλεντήσουμε λίγο «έχοντες» και μη «έχοντες».

Που θα πάει όμως. Θα γυρίσει ο τροχός.

ΕΙΜΑΙ ΑΙΣΙΟΔΟΞΟΣ Περσεφόνη. :-)

Υ.Γ. Lyrics:

Rage Against The Machine - War Within A Breath

Every official that come in
Cripples us leaves us maimed
Silent and tamed
And with our flesh and bones
He builds his homes

Southern fist
Rise through tha jungle mist
Clenched to smash power so cancerous
Black flag and a red star
A rising sun loomin over Los Angeles
Yes for Raza livin in La La
Like Gaza on to tha dawn Intifada
Reach for the lessons tha masked pass on
Seize tha metropolis
Its you its built on

Everything can change on a new years day
Everything can change on a new years day
Everything can change on a new years day
And everything changed on a new years day, come on.

War within a breath
Its land or death

Their existence is a crime
Their seat, their robe, their tie
Their land deeds
Their hired guns
Theyre tha crime

Shots heard underground round the rapture
Worlds eye captured
At last is a Mexican pasture
Tha masked screaming land or death
Within a breath
A war from the depth of time
Shot four puppet governors in a line
Shook all tha world bankers
Who think they can rhyme
Shot the landlords who knew it was mine
Yes its a war from the depth of time

And everything can change on new years day
And everything can change on new years day
Everything can change on a new years day
And everything can changes on new years day

War within a breath
Its land or deathIts land or death
--------------------------
Manu Chao - Mr. Bobby

Sometimes I dream about reality
Sometimes I feel so gone
Sometimes I dream about a wild wild world
Sometimes I feel so lonesome

Hey Bobby Marley
Sing something good to me
This world go crazy
It's an emergency

Tonight I dream about fraternity
TONIGHT I say: one day!
One day my dreams will be reality
Like Bobby said to me

Hey Bobby Marley
Sing something good to me
This world go crazy
It's an emergency

Hey Bobby Marley
Sing something good to me
This world go crazy
It's an emergency...

Tonight I watch through my window
And I can't see no lights
Tonight I watch through my window
And I can't see no rights

--------------------------------------

Αερικό (μουσική- στίχοι: Θανάση Παπακωνσταντίνου)

Όλα του κόσμου τα πουλιά όπου κι αν φτερουγίσαν,
όπου κι αν χτίσαν τη φωλιά, όπου κι αν κελαηδήσαν,
εκεί που φτερουγίζει ο νους, εκεί που ξημερώνει,
μαργώνουν τα πουλιά της γης κι ούτ' ένα δε ζυγώνει.

ΕΠΩΔΟΣ: Σαν αερικό θα ζήσω, σαν αερικό.
Ανάσα είναι καυτερή και στέπα του Καυκάσου
η σκέψη που παραμιλά και λέει τα όνειρά σου.

Κι όσες κι αν χτίζουν φυλακές κι αν ο κλοιός στενεύει,
ο νους μας είναι αληταριό που όλο θα δραπετεύει.

ΕΠΩΔΟΣ: Σαν αερικό θα ζήσω, σαν αερικό.

2 σχόλια:

Unknown είπε...

"Η αριστερά είναι η μόνη που ορθώνει έναν λόγο της προκοπής αλλά μάλλον σύντροφοι δεν φτάνει. Πρέπει να ενωθείτε."
----------------------------------
Μητσάρα, αν και σε παραδέχομαι σε αυτά που λες, με το συγκεκριμένο θέμα με προκαλείς να αναπτύξω τη σκέψη μου σχετικά με την "Ενοποίηση των ευρύτερων προοδευτικών και δημοκρατικών δυνάμεων", δηλαδή της αριστεράς..

Προφανώς, νομίζεις πως έχεις καταλάβει που το πάω.. Εσύ μίλησες για ενοποίηση της Αριστεράς, εγώ έβαλα και ολίγον (και όχι το ΌΛΟΝ) Πασοκ μέσα :-)

Για να γίνω πιο σαφής: Έχουμε 5 κόμματα, που - θεωρητικά πάντα - ,ισχυρίζονται ότι εκφράζουν την 5 διαφορετικά πολιτικά ρεύματα.. Αυτό σημαίνει πολυφωνία και θα έπρεπε να είναι καλό στα πλαίσια της Δημοκρατίας..

Είναι όμως πράγματι έτσι;
- Το ΛΑΟΣ εκφράζει την ακραία εθνικιστική αντίληψη, αλλά φλερτάρει με την παραδοσιακή δεξιά (από την οποία και προέρχεται) και με επικοινωνιακά τερτίπια αυτοαποκαλείται "λαϊκό" κόμμα, και ποντάρει στην αγανάκτηση των δυσαρεστημένων "Ελλήνων" πολιτών.

- Η ΝΔ, ως νεο-φιλελεύθερο κόμμα που προωθεί την ιδιωτική πρωτοβουλία και διαφημίζει τη στενή σχέση της με την ορθόδοξη εκκλησία, την αγάπη για την πατρίδα και την Ελληνική ιστορία και παράδοση, γνωρίζει πως πλέον τα δεδομένα έχουν αλλάξει και για να διατηρηθεί στην εξουσία, προσπαθεί να πείσει για τα φιλο-λαϊκά αισθήματα με ρουσφέτια (τα καημένα τα γαλάζια παιδιά) και να παρουσιάζει τον εαυτό της ως θύμα του "κακού Πασοκ" που κυβερνούσε για 20 και πλέον χρόνια, ενώ τη βολεύει η ενίσχυση του άλλοτε "σπλάχνου της" και άλλοτε "ακραίου" παιδιού της (ΛΑΟΣ) για να το παίζει δίπορτο.

- Το Πασοκ, έχοντας διανύσει έναν μακρύ κύκλο διακυβέρνησης, έχει χάσει την ταυτότητά του, όλοι δηλώνουν απογοητευμένοι από τη διαφθορά και τα λάθη, και όλοι έχουν άποψη (ο καθένας διαφορετική) για το τι πρέπει να αλλάξει και ποια στελέχη πρέπει να φύγουν.. Μόνο στο όνομα υπάρχει η λέξη "Σοσιαλιστικό", που ηχεί πολύ ωραία στα αυτιά μας, προδιαθέτοντας σε λαϊκή πολιτική και αναδεικνύει το κοινωνικό πρόσωπο του κράτους..

- ο ΣΥΡΙΖΑ, προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τις αδυναμίες του Πασοκ, αλλά και τις παρωχημένες ιδέες του ΚΚΕ, "το παίζει" υπεράνω, αρέσκεται στο να προκαλεί, αλλά στην πράξη έχει αποδείξει ότι αποτελεί φυτώριο για μεταγραφές προς το Πασοκ και ουσιαστικά μένει στα λόγια..

- Το ΚΚΕ, κατηγορεί τα παραπάνω κόμματα για όλα αυτά που ανέφερα και για πολλά περισσότερα (γι αυτό σχεδόν όλοι λέμε "Πόσο δίκιο έχεις ρε Παπαρήγα"), αλλά το κάνει με τόσο "μίσος" και "πάθος" που είναι σα να βρίζει και να προσβάλει όλους τους υπόλοιπους διαφωνούντες, ενώ οι προτάσεις και οι ιδέες που έχει για την ανάπτυξη και καλυτέρευση της κοινωνίας δεν εκφράζουν και ούτε πείθουν το σύνολο των πολιτών, με αποτέλεσμα να αποτελεί ένα κόμμα διαμαρτυρίας και αμφισβήτησης της υφιστάμενης πολιτικής κατάστασης, χωρίς όμως να κερδίζει την εμπιστοσύνη και χωρίς φυσικά να έχει τη δυνατότητα (και την επιθυμία) της εξουσίας.

Ο κόσμος όμως Μητσάρα, δε θέλει μόνο να φωνάζει και να διαμαρτύρεται. Θέλει να δει και αλλαγές! Θέλει να δει πράξεις! Και με το ΚΚΕ ακούει μόνο φωνές και δεν μπορεί να ελπίζει σε τίποτα περισσότερο!

Με αυτά τα δεδομένα, η ενοποίηση της αριστεράς (δηλαδή μέρος από το ΠΑΣΟΚ που τείνει προς τα αριστερά, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ), φαντάζει ίσως ιδανική!

Αν όμως σκεφτούμε πιο λογικά και λιγότερο συναισθηματικά (Η πολιτική πρέπει να βασίζεται στη λογική και όχι στο συναίσθημα, όπως είπε ο Ρουσώ), ένα τέτοιο ενδεχόμενο το μόνο που θα κατάφερνε θα ήταν η αποδυνάμωση του ήδη ημιλιπόθυμου ΠΑΣΟΚ και όχι του δικομματισμού, αφού το ΛΑΟΣ θα εξακολουθεί να παραμένει η καβάντζα της ΝΔ. Ο νέος εκλογικός νόμος που προωθεί η κυβέρνηση προβλέπει αυτά τα σενάρια, και γι αυτό στοχεύει στον περιορισμό των εδρών για το 1ο κόμμα, αν αυτό είναι κόμμα συνεργασίας και ανακηρύσσει Κυβέρνηση το 2ο κόμμα!!!

Τώρα τι νομίζεις ότι θα πω.. Ότι πρέπει να ψηφίσουμε Πασοκ για να μη συμβεί αυτό το σενάριο και έχουμε κυβέρνηση της ΝΔ για τα απόμενα 20 χρόνια;.. Όχι! δεν το λέω. Απλά πιστεύω πως ότι γίνει.. αυτό θα μας αξίζει...

Συγνώμη για τη φλυαρία μου. Ούτε η Παπακώστα να ήμουν! :-)) Δε θα το ξανακάνω! :-)

Blackangel είπε...

Γεια σου Τεμη (ποτε φευγεις μπρε?)

Δεν φλυαρεις καθολου. Ισα ισα εχω αναγκη αν θες να διαλογιζομαι με εσας γιατι πολλες φορες νιωθω ότι μονολογω χαχα.

Συμφωνω με πολλες θεσεις σου, κυριως με την αναλυση του πολιτικου σκηνικου όπως εμφανιζεται σημερα.

Εκει που διαφωνω οριζονιως και καθετως είναι η θεση και ο ρολος του ΠΑΣΟΚ σε αυτό το σκηνικο. Θεωρω ότι εκφραζει πλεον τον νεοσυντηρητικο χωρο με κεντροδεξιες και φιλελευθερες θεσεις. Παγκοσμιως αν δεις παει να επικρατησει το αμερικανικο μοντελο των ρεπουμπλικανων και δημοκρατικων. Ε το ΠΑΣΟΚ διαδραματιζει τον ρολο των Δημοκρατικων.

Για μενα δεν υπαρχει ελπιδα και φως από εκει.

Ξαναλεω μονο η αριστερα εκφερει λογο της προκοπης αλλα δεν αρκει.

Ειδομεν και....... πραττομεν παράλληλα.

Αλλιως θα καταντησουμε σαν τους ηδονοβλεψιες.

;-)

Αυτά (προς το παρον) μικρε μου πριγκηπα.