Δευτέρα 12 Φεβρουαρίου 2007

Φούρνοι μικροκυμάτων για διαδηλωτές


"«"Οπλο θερμότητας κατά των 'ενοχλητικών'"

Η είδηση δημοσιεύθηκε σε κάποιες εφημερίδες της περασμένης Παρασκευής, πέρασε όμως λίγο πολύ απαρατήρητη. Αναφερόμαστε στην επίσημη και πανηγυρική επίδειξη από τις ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ ενός νέου όπλου που πρόκειται να χρησιμοποιηθεί τα επόμενα χρόνια για την καταστολή διαδηλώσεων και άλλων "οχλοκρατικών συναθροίσεων" σε κάθε γωνιά της υδρογείου.

Ονομάζεται «Σύστημα Ενεργού Αποτροπής» (Active Denial System ή ADS) και κατατάσσεται στα (κατ' ευφημισμόν) λεγόμενα "μη φονικά όπλα" που αναπτύσσει την τελευταία δεκαετία η αμερικανική πολεμική βιομηχανία. Το ανεπίσημο όνομά του είναι "ακτίνα του πόνου", ενώ οι Αμερικανοί πεζοναύτες προτιμούν να το αποκαλούν "ζάπερ για ανθρώπους" (από το όνομα του ηλεκτρονικού πιστολιού των παιχνιδιών της Νιντέντο).

Η λειτουργία του ADS είναι εξαιρετικά απλή: μια ακτίνα ηλεκτρομαγνητικών μικροκυμάτων συχνότητας 95 GHz εκτοξεύεται πάνω στα άτομα-στόχους, διεισδύει στο δέρμα τους σε βάθος 4 χιλοστών (σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία) και προκαλεί ταλαντώσεις στα μόρια νερού που συναντά, ανεβάζοντας ταχύτατα τη θερμοκρασία του δέρματος πάνω από τα όρια του ανθρώπινου πόνου. Ουσιαστικά πρόκειται για "πόλεμική" αξιοποίηση (εναντίον ανθρώπων) του ίδιου μηχανισμού που χρησιμοποιείται στους παραδοσιακούς φούρνους μικροκυμάτων...

Η πρώτη δημοσιοποίηση του νέου όπλου έγινε το Μάρτιο του 2001, από τους υπηρεσιακούς «Τάϊμς του Σώματος Πεζοναυτών». Το ενθουσιώδες ρεπορτάζ, με τον εύγλωττο τίτλο "Αυτό το νέο μυστικό όπλο δεν σκοτώνει, αλλά σίγουρα καίει" (5.3.2001), εξηγούσε ότι η στόχευση με το ADS προκαλεί στο θύμα «μια αίσθηση καψίματος, παρόμοια με το να πιέζει κανείς μια καυτή λάμπα στο δέρμα σου», για να περάσει εν συνεχεία στην εξύμνηση της επερχόμενης τεχνολογικής τομής: «Τέτοιο άλμα στη στρατιωτική τεχνολογία έχει να γίνει από την έλευση της πυρίτιδας και τη σχάση του ατόμου»!

Το σχετικό ερευνητικό πρόγραμμα, κόστους 40 δισεκατομμυρίων δολαρίων, ανατέθηκε κυρίως στην εταιρεία παραγωγής πυραύλων Raytheon.

Παρ' όλο που παραγγελιοδόχοι του υπήρξαν δυο στρατιωτικά σώματα (πεζοναύτες κι αεροπορία), το ρεπορτάζ των Marine Corps Times καθιστούσε σαφές ότι το νέο όπλο προορίζεται για την αντιμετώπιση όχι κανονικών στρατευμάτων αλλά "όχλων": «Η ανάγκη απόκτησης μη θανατηφόρων μέσων», διαβάζουμε, "ανταποκρίνεται άμεσα στο σημερινό κόσμο, τον γεμάτο με άγνωστους εχθρούς, όπου ολιγάριθμες στρατιωτικές δυνάμεις βρίσκονται αντιμέτωπες με μεγάλα πλήθη πολιτών". Χάρη στον "έντονο πόνο" που θα προκαλούν στους διαδηλωτές οι ακτίνες μικροκυμάτων, ακόμη και το πιο συμπαγές πλήθος -εκτιμάται- θα διαλύεται μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα.

Οι αρχικές εξαγγελίες επιβεβαιώθηκαν κατά την πανηγυρική παρουσίαση του νέου όπλου, στις 24 Ιανουαρίου 2007 στην αεροπορική βάση Μούντι της Τζόρτζια. Ως πειραματόζωα προθυμοποιήθηκαν να χρησιμοποιηθούν δέκα δημοσιογράφοι, που υπέστησαν -κυριολεκτικά στο πετσί τους- τις "ακτίνες του πόνου" από απόσταση 450 μέτρων. Αφού ψήθηκαν για λίγα δευτερόλεπτα σε θερμοκρασία 54 βαθμών Κελσίου, υποστήριξαν στη συνέχεια ότι "δεν ένιωσαν πόνο αλλά έντονη δυσφορία και πανικό", καθώς αισθάνονταν ότι από στιγμή σε στιγμή θα πάρουν φωτιά. Φυσικά, ο καθαρά προπαγανδιστικός χαρακτήρας της όλης επίδειξης εγγυόταν ότι οι χειριστές του νέου όπλου είχαν αυστηρή εντολή να μην το παρακάνουν. Κάτι που δεν είναι καθόλου σίγουρο πως θα συμβεί κάτω από πραγματικές συνθήκες καταστολής "οχλοκρατικών" συναθροίσεων...

«Μη φονικά» είπατε;

Σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή, "όταν το ADS χρησιμοποιείται σύμφωνα με τις οδηγίες, δηλαδή για μικρό χρονικό διάστημα, δεν προκαλεί μακροπρόθεσμα προβλήμα-τα" στους ανθρώπινους στόχους του. Το κατώφλι του πόνου τοποθετείται στους 45 βαθμούς Κελσίου, ενώ στους 50 βαθμούς θεωρείται ότι ο στόχος απομακρύνεται (εφόσον μπορεί) αυτόματα από το σημείο επαφής με την ακτίνα των μικροκυμάτων. Αξιοσημείωτη είναι η ταχύτητα με την οποία γίνονται όλα: από τη στιγμή που προσβληθούν από το ADS, τα θύματά του αισθάνονται πόνο μέσα σε 2-3 δευτερόλεπτα, ενώ στα 5 δευτερόλεπτα η κατάσταση που βιώνουν έχει καταστεί ανυπόφορη. Πάντα σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, αν οι διαδηλωτές (ή οποιοιδήποτε άλλοι) εκτεθούν στην ακτίνα για 250 δευτερόλεπτα -κάτι παραπάνω από 4 λεπτά- το δέρμα τους καίγεται πραγματικά.

Ανησυχητικότερα είναι τα στοιχεία που προκύπτουν από την πειραματική χρήση του νέου όπλου, σύμφωνα με έγγραφα που δόθηκαν στη δημοσιότητα ύστερα από δικαστικούς αγώνες οργανώσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Κατά τη δοκιμή του ADS πάνω σε ανθρώπινους στόχους, ζητήθηκε π.χ. από τα "πειραματόζωα" να αφαιρέσουν προληπτικά γυαλιά, φακούς επαφής και κάθε μεταλλικό αντικείμενο που είχαν στις τσέπες τους (κέρματα, κλειδιά κλπ), καθώς αυτά τα αντικείμενα θα μπορούσαν (ως καλοί αγωγοί της θερμότητας) να τους προκαλέσουν εγκαύματα!

Οσο για τις επίσημες διαβεβαιώσεις, αυτές αμφισβητούνται ανοικτά από επιστήμονες. Οι τελευταίοι επισημαίνουν ότι, σύμφωνα με πειράματα που έχουν γίνει σε πιθήκους, αν το ADS σημαδέψει το πρόσωπο του θύματος, αρκεί έκθεση 3 δευτερολέπτων στο 1/5 της ισχύος του για να προκληθούν ανεπανόρθωτες βλάβες στον κερατοειδή χιτώνα των ματιών...

Ανοιχτό παραμένει, τέλος, το ζήτημα της χρήσης του εκτοξευτήρα μικροκυμάτων ως εργαλείο βασανισμού κρατουμένων ή άλλων προσώπων που δεν είναι σε θέση να αποφύγουν την ακτινοβολία του. Πόσο μάλλον αφού η σχετική οδηγία του αμερικανικού ΓΕΕΘΑ προβλέπει ρητά ότι τα "μη θανατηφόρα" όπλα πρέπει να έχουν "ροοστατική δυνατότητα", η οποία θα επιτρέπει στο χειριστή τους να αυξομειώνει κατά βούληση τις "δόσεις" που δέχονται τα θύματά του.

Από τις ΗΠΑ στους «Συμμάχους»...

Σκοπός της προσφυγής στα «μη θανατηφόρα όπλα», σύμφωνα με το σχετικό επιχειρησιακό δόγμα του αμερικανικού Πενταγώνου (1996), είναι η διεύρυνση των δυνατοτήτων "για χρήση στρατιωτικής δύναμης" για τον "έλεγχο πληθυσμών". Κάποια όπλα αυτής της κατηγορίας, όπως οι ακτίνες λέϊζερ που τυφλώνουν, χρησιμοποιήθηκαν ήδη το 1993 κατά την "ειρηνευτική" επέμβαση στη Σομαλία, το 1995-96 στην Αϊτή και το 1996-1997 στη Βοσνία. Οσο για το ADS, έχει ήδη αναγγελθεί η προσεχής χρήση του ενάντια στα "ενοχλητικά" πλήθη του κατεχόμενου Ιράκ κι Αφγανιστάν.

Οι αναγνώστες του «Ιού» γνωρίζουν ήδη ότι στο εσωτερικό των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων έχει αναπτυχθεί σοβαρός προβληματισμός σχετικά με τη χρήση αυτών των (υποτίθεται) "μη θανατηφόρων" οπλικών συστημάτων. Το «Μνημόνιο Διμοιρίας Καταστολής Πλήθους» της 33ης Μηχανοκίνητης Ταξιαρχίας που αποκαλύψαμε το περασμένο καλοκαίρι («Ιός» 23.7.06), προβλέπει την άσκηση των νεοσύστατων στρατιωτικών μονάδων καταστολής διαδηλώσεων στην "χρησιμοποίηση μη φονικών όπλων" κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσής τους. Οι "ειρηνευτικές" αποστολές, όπως αυτή του Κοσσυφοπεδίου, συνιστούν οφθαλμοφανώς ένα ιδεώδες πειραματικό πεδίο για τον εθισμό (και) των "συμμαχικών" στρατευμάτων στα νέα όπλα.

Οι συντάκτες του ίδιου ντοκουμέντου εκφράζουν ωστόσο έντονες επιφυλάξεις σ' αυτό το σημείο, τόσο για νομικούς λόγους όσο και για λόγους ουσίας. Υπενθυμίζουν ότι η χρήση των "μη φονικών" όπλων απαγορεύεται από το Διεθνές Δίκαιο (σ.28), τονίζουν την απουσία πληροφόρησης για τις μακροχρόνιες επιπτώσεις της (σ.30 & 40) και θέτουν ερωτήματα για τις "παράπλευρες" ζημιές που ενδέχεται να προκληθούν στον άμαχο (και αμέτοχο) πληθυσμό. Υπογραμμίζουν τέλος την άρση των αναστολών που επιφέρει η (υποτιθέμενη) "ηπιότητα" των εν λόγω όπλων: η εισαγωγή τους στο στρατιωτικό οπλοστάσιο, διαβάζουμε, "θα λειτουργήσει πολλαπλασιαστικά, ως προς τη συχνότητα χρησιμοποίησης ένοπλης -έστω μη φονικής- βίας, ακριβώς λόγω της μη θανατηφόρας ιδιότητας των όπλων αυτών, η οποία θα χρησιμοποιηθεί σαν άλλοθι για τη χρήση τους"

....κι απ' το στρατό στα ΜΑΤ

Στο βαθμό που η προσφυγή στο στρατό για την καταστολή διαδηλώσεων στο εσωτερικό των ευρωπαϊκών χωρών παραμένει (προς το παρόν τουλάχιστον) θεωρητικό αποκλειστικά σενάριο, το κρίσιμο ζήτημα όσον αφορά το «φούρνο μικροκυμάτων για διαδηλωτές» είναι η ενδεχόμενη εισαγωγή του στο (ενεργό σε καθημερινή βάση) αντίστοιχο οπλοστάσιο των ειδικών σωμάτων της αστυνομίας.

Τα νέα είναι μάλλον ανησυχητικά: σύμφωνα με το έγκυρο περιοδικό New Scientist (30.4.2005), το αμερικανικό Υπουργείο Δικαιοσύνης χρηματοδοτεί ειδικό ερευνητικό πρόγραμμα της Raytheon για τη δημιουργία μικρότερων και φορητών ADS, για χρήση από την αμερικανική αστυνομία. (Η στρατιωτική βερσιόν του όπλου είναι δυσκίνητη και φορτωμένη σε θωρακισμένα οχήματα, ενώ το -κάπως ελαφρότερο- τελευταίο μοντέλο που επιδείχθηκε την περασμένη εβδομάδα στηρίζεται σε τρίποδα). Μπορούμε να είμαστε σχεδόν σίγουροι ότι, μόλις η έρευνα αποδώσει καρπούς, θα αρχίσει και η καμπάνια για την εξαγωγή του προϊόντος σε "παραδοσιακά ανήσυχες" συμμαχικές χώρες...

Το προηγούμενο των "δακρυγόνων" αερίων είναι άλλωστε διαφωτιστικό: ως "ήπια" μορφή των πολεμικών χημικών αερίων του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, χρησιμοποιήθηκαν αρχικά για την καταστολή αποικιακών εξεγέρσεων και στη συνέχεια υιοθετήθηκαν από τις "μητροπολιτικές" αστυνομίες. Σήμερα, το Διεθνές Δίκαιο απαγορεύει αυστηρά τη χρησιμοποίησή τους σε πολεμικές επιχειρήσεις, την επιτρέπει όμως χωρίς κανένα περιορισμό εναντίον του "εσωτερικού εχθρού".

Με δεδομένη την προθυμία των εγχώριων ΜΑΤ να ψεκάζουν με τις φυσούνες ό,τι κινείται, αδιαφορώντας ακόμη και για τις σοβαρές βλάβες που προκαλούνται μακροπρόθεσμα στον ίδιο τον οργανισμό τους, δεν είναι δύσκολο να φανταστούμε τι θα συμβεί αν η ΕΛΑΣ αποκτήσει κάποια στιγμή και τις «ακτίνες του πόνου»... "

(Ελευθεροτυπία, 3/2/2007)

Ω, τι κόσμος Μπαμπά!!!!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια: