Δευτέρα 19 Φεβρουαρίου 2007

"Ο λαβύρινθος του Πάνα"


Πήγα και είδα σήμερα τη ταινία "Ο Λαβύρινθος του Πάνα" (El Laberinto del Fauno) του Guillermo Del Toro .

Μου άρεσε πάρα πολύ και τη συνιστώ ανεπιφύλακτα. Για το στόρυ της ταινίας αλλά και οτιδήποτε σχετικό υπάρχουν πολλά "ειδικά" sites να απευθυνθείτε.

Η αλληγορική αυτή ταινία, είναι ένας λίβελλος εναντίον του φασισμού (στη ταινία ο φασισμός του Φράνκο), οι δε συμβολισμοί πραγματικά απίστευτοι. Κοιτάξτε την επομενη φωτογραφία και πείτε μου αν βλέπετε και εσείς στη χειρονομία του "τέρατος" την βασιλική κορώνα:



Πέρα από τους συμβολισμούς, η ταινία αναδυκνείει και το μεγαλείο ψυχής των αριστερών ανταρτών που μάχονταν στα βουνά τα φασιστικά τομάρια του δικτάτορα Φράνκο.

Προσωπικά είδα πολλές ομοιότητες και με τον δικό μας εμφύλλιο των δεξιών δοσίλογων και φασιστών που προσπαθούσαν να "φυλακίσουν" τη χώρα στις επιταγές ξένων συμφερόντων την ίδια στιγμή που οι αριστεροί αντάρτες πάλευαν για ένα καλύτερο και δικαιότερο αύριο.

Υ.Γ. Στελάρα σε ευχαριστώ πολύ για το Soundtrack. Το απόλαυσα με κορυφαία στιγμή το "νανούρισμα".

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μητσάρα μου εγώ σ' ευχαριστώ για την παρέα σου!
Τις απόψεις μου για την ταινία τις έχω γράψει εδώ http://www.eap-forums.gr/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&p=85471#85471
μην τις ξαναγραφω... επίσης στο ίδιο link έχω και ενα βιβλίο σχετικό με τον εμφύλιο στην Ισπανία αλλά και στην Ελλάδα... δείτε το!

Blackangel είπε...

Στελάρα, καταρχήν φοβερή η ανάλυση σου. Μου άρεσε πάρα πολύ.

Παραθέτω το παρακάτω απόσπασμα από το κείμενο σου:

«Μια καταπληκτική ψυχαναλυτική και πολιτική αλληγορία δοσμένη με λυρισμό αλλά και μεγάλη σκληρότητα.»

Το οποίο θεωρώ και το ρεζουμέ της ταινίας. Όχι μόνο της συγκεκριμένης αλλά πολλών παραγωγών που προέρχονται από τις χώρες της κεντρικής και λατινικής Αμερικής (δες πχ και το “Ημερολόγια Μοτοσικλέτας” του Βάλτερ Σάλες).

Πλέον οι δημιουργοί παίρνουν θέση και δεν αποστασιοποιούνται. Οι συμβολισμοί και οι παραλληλισμοί με το σημερινό καπιταλιστικό-φασιστικό καθεστώς των Η.Π.Α. και των φίλων τους είναι προφανής.

Δεν είναι τυχαίο που οι παραγωγές αυτές προέρχονται από χώρες που αναβιώνει η αριστερά.

Ο Ντελ Τόρο παίρνει σαφή θέση υπέρ των αριστερών ανταρτών στη ταινία και είναι κάτι που δεν πρέπει να αγνοήσουμε.

Είναι μια αριστερή ταινία φτιαγμένη με τέτοιο τρόπο που μπορεί να την δουν και όσοι δεν ανήκουν σε αυτήν.